Δύναμη και ειλικρίνεια

“Ευχαριστώ το μπαμπά μου, τη μαμά μου, τα ΜΜΕ που με στηρίζουν, τους βιομήχανους, τους μεγαλέμπορους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και τους εργολάβους που με στηρίζουν που τους στηρίζω, τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που με πίστεψαν που έλεγα πως «λεφτά υπάρχουν», τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, την Κίνα, τα… Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όσους δεν αμφισβητούν την πολιτική μου, τους σπεκουλαδόρους, τους μεσάζοντες, τους μιζαδόρους, τους κλέφτες, τους φοροφυγάδες που τόσα χρόνια μας ακολουθούν και μας περιβάλλουν στο κυβερνητικό έργο μας. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον ανιψιό του θείου του, τον αντίπαλό μου Κ. Καραμανλή που μου έδωσε τη σκυτάλη της εξουσίας.”

Θα μπορούσε να είναι τμήμα της ευχαριστήριας ομιλίας του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου (πρώην «Γιωργάκη», γνωστού και ως GAP ή Παπανδρέου Γ΄) – αν ήταν ειλικρινής, κατά την τελετή βράβευσής του με το γερμανικό βραβείο «Quadriga», στην κατηγορία σκηνοθ… ουπς, «Δύναμης και ειλικρίνειας». Η βράβευση προβλήθηκε αρκετά στα ΜΜΕ, όσο απαιτεί η συγκυρία προκειμένου να σωφρονιστούν οι πολίτες και να πειστούν στο μονόδρομο επίλυσης των οικονομικών προβλημάτων που ροκανίζουν τη χώρα. Βάζουν πλάτη δηλαδή οι Γερμανοί προκειμένου να θεωρηθεί θαρραλέα και ειλικρινής η πολιτική που εφαρμόζεται. Έξοχη επικοινωνιακή ιδέα, από αυτές που αρέσουν προφανώς στο επιτελείο του πρωθυπουργού.

Αδύναμη όμως (η ιδέα), αφού όλοι ξέρουμε πως η ειλικρίνεια τόσα χρόνια δεν υπήρχε, ούτε καν πέρυσι όταν η υποψήφια κυβέρνηση μας διαβεβαίωνε πως υπάρχουν λεφτά, πως θα γίνουμε η Δανία του Νότου στην εκπαίδευση, όταν μας μιλούσε για την πράσινη ανάπτυξη. Η ειλικρίνεια δεν υπήρχε όταν υπερασπίζονταν στη Βουλή και στον Τύπο τα εργασιακά δικαιώματα που τώρα σοσιαλιστικά αφαιρεί.

Αδύναμη είναι η ιδέα και στο σκέλος της «δύναμης». Νομίζω πως δεν χρειάζεται δύναμη για να εξολοθρεύσεις οικονομικά τους αδύναμους της κοινωνίας, δύναμη χρειάζεται για να εξολοθρεύσεις τα τρωκτικά της εξουσίας, για να εμπνεύσεις την κοινωνική υπευθυνότητα στον πολίτη, για να αφαιρέσεις τα υπερκέρδη από το κεφάλαιο, για να διοχετεύσεις τα κέρδη στην κοινωνία. Δύναμη θέλει να τα βάζεις με τους δυνατούς, όχι με τους αδύναμους.

Όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός μεταβαίνει στο Βερολίνο για να βραβευτεί ως θαρραλέος και ειλικρινής, είναι σαν να παραδέχεται πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν άξιζε ένα τέτοιο βραβείο στο παρελθόν. Άρα βραβεύεται γι’ αυτή την ειλικρίνεια. Πάσο.

Αν και σε αυτή την περίπτωση, πάλι δεν του αξίζει το βραβείο γιατί δεν είχε ποτέ τη δύναμη να το παραδεχτεί αυτό, καθώς ήταν δεκαετίες τώρα δραστήριο μέλος αυτού του πολιτικού σκηνικού που ούτε δυνατό, ούτε ειλικρινές ήταν..