Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Ένα...

... χρόνο τώρα είσαι μαζί μας, φρέσκο χαμόγελο στην καθημερινότητά μας, με τα δικά σου σκέρτσα, τα δικά σου χούγια, αυτό το βλέμμα που πονηρεύεται χαμογελαστά στη στιγμή όταν ακούγεται μουσική ή όταν ετοιμάζεται το φαΐ σου, ή το άλλο βλέμμα που πονηρεύεται διερευνητικά όταν παίζουμε κρυφτό μέσα στο σπίτι, τις πρώτες σου λέξεις στη διάλεκτο τη μωρουδένια σου, τα πρώτα σου άτσαλα βήματα, τις βόλτες με το καρότσι ή τα καλοκαιρινά μπάνια στη θάλασσα, τον ήχο του μπιμπερό καθώς πίνεις το γάλα σου, τους απλωμένους ύπνους σου, τη ροζ αυτοκρατορία σου, τη μυρωδιά σου…
Απαριθμώ την καθημερινότητά μας. Κλείνεις τον ένα σου χρόνο κοκόνα μου. Χρόνια πολλά

28 σχόλια:

δύτης των νιπτήρων είπε...

Να σας ζήσει!

(το παιδί / είναι σαν τη στάμνα / κρατά τη μέρα δροσερή)

silentcrossing είπε...

Άντε, να τα χιλιάσει τρελομπαμπά!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Ευχαριστούμε...
Εμένα Δύτη, μου έχει κολλήσει από το πρωί η "Όμορφη Μέρα" των Κατσιμιχαίων (όμορφη μέρα μες στη δροσιά σου/χαμογελούν τα λόγια μου/
η αγάπη παίρνει τα τραγούδια/όμορφη μέρα μες στη δροσιά σου/όμορφη μέρα μες στη δροσιά σου/ξεχάστηκα, ξεχάστηκα.)

Σάιλεντ να φανταστείς ότι πλεον δεν με ενοχλεί και η δικτατορία του ροζ....

L'Enfant de la Haute Mer είπε...

χρόνια της πολλά και καλά
και μια ευχή:
να συνεχίσετε για πολλά-πολλά χρόνια να παίζετε κρυφτό μέσα στο σπίτι !

Ειρήνη είπε...

ωραία λόγια καρδιάς..εύχομαι να έχει μια όμορφη παιδική ηλικία!

Μάγια Φουριώτη είπε...

Οι κόρες είναι θείο δώρο.
Έχω δύο θεία δώρα.Καμαρώνω για ό,τι καλύτερο δημιούργησα στη ζωή μου.Και εννοώ
άγγιξα και έπλασα με αγάπη και σεβασμό.Τώρα και μετά την ενηλικίωσή τους έχω ακόμα τρυφερές αγκαλιές και λογάκια άλλοτε ροζ άλλοτε πλουμιστά και τη βεβαιότητα πως πρόκειται για απολύτως καλύτερες εκδόσεις της αφεντιάς μου.
Για το λουλουδάκι σου και την οικογένειά σου να ευχηθώ μετά από μια αιωνιότητα να είστε δεμένοι με τρυφερά αγγίγματα.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

... μέχρι να έρθει ένας αχαΐρευτος μαντράχαλος (γρμφ!) και να την πάρει και να παίζουν κρυφτό...

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Ειρήνη, Μάγια ευχαριστούμε. Η προηγούμενη απάντηση πήγαινε στην Enfant de la haute Mer

ΑΠΟΛΛΩΝ είπε...

... έκπληξη, προσμονή, ωδίνη, κλάμα, χαμόγελα, Ευτυχία !

Ταξιδιάρικα χρόνια μέσα σε ωραίους "κήπους" της εύχομαι !

L'Enfant de la Haute Mer είπε...

ναι το κατάλαβα Γιώργο
και γέλασα ..
έχω και γώ κόρη,
αλλά δεν σκέφτομαι πολύ διαφορετικά !
:)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Ευχαριστούμε για το ιδιαίτερο της ευχής Απόλλωνα

Τσαλαπετεινός είπε...

Πριγκιπέσα πέρυσι, κοκόνα φέτος...
Κάθε χρόνο, θα βρίσκεις και μια λέξη ακόμα, μοναδικά τρυφερή για τα γενέθλιά της, αντίδωρο στις χαρές που σας δίνει.

Να είναι πάντα ευτυχισμένη!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Και να σκεφτείς ότι η αυτολογοκρισία μου είναι αμείλικτη...

Ευχαριστούμε

Кроткая είπε...

το ροζ εκδικειται για τη δυσφήμισή τουμ καλα κανει, ετσι να σας κατακλύσει το ροζ!
κι αν εμενα ο μπαμπας μου με αποκαλουσε "κοκονα" θα είχα ακόμα περισσοτερα ψυχικα προβληματα από οσα εχω ηδη.

χρονια πολλα, ροζ, χαμογελαστά!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

ρούχα μαζί που πλύθηκαν....

Όταν θα έρθει η ώρα να δημιουργήσεις την επόμενη γενιά των Κροτκαγέικου μην ξεχάσω να σου στείλω ένα συλλεκτικό Gormiti

Кроткая είπε...

τι ειναι αυτο το γορμιτι.

[αργουμε ακομα εμεις. να ωριμασουν οι συνθηκες πρωτα.]

vague είπε...

Μαζί με τις ευχές μου, της φέρνω με χαρά και το πρώτο τραγούδι που άκουσε ποτέ από εμένα, η δική μου κόρη, μόλις μου την έφεραν να τη δω για πρώτη φορά.
Ίσως επειδή τη λες "κοκόνα μου" :) και (λόγω σύμπτωσης) συγκινήθηκα πολύ, ποιος ξέρει, αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην παρόρμηση να της δώσω αυτό το μικρό δωράκι.

(Lογικά, θα πρέπει να αρέσει και στον Τσαλαπετεινό.) ;)

Χρόνια πολλά!

Σταυρούλα είπε...

Γιώργο, να χαίρεστε την κουκλίτσα σας. Είναι μαγικά τα μωρουδέλια, όσο κι αν μεγαλώσουν. Τα κορίτσια έχουν τη συνταγή να κάνουν τους μπαμπάδες αλοιφές! ;)


Είναι 4 μήνες μικρότερη απ΄το γαλακτομπουρεκάκι μας!

lemon είπε...

Να τη χαίρεστε την ροζ κοκόνα σας, μακάρι όλα ροζ να της έρθουν στην ζωή, να είναι ήρεμη κι ευτυχυσμένη!

γρηγόρης στ. είπε...

Να σου ζήσει και να σας κάνει ηλιόλουστες και χαμογελαστές όλες τις μέρες!

[και μια απορία: τα συλλεκτικά Γκορμίτι είναι της κόρης ή του μπαμπά;]

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Το πάρτυ τελείωσε, έχουμε μείνει 4-5, η μικρή κοιμάται εδώ και ώρα, έσβησε το κερί της, πήρε τα δώρα της, την έβγαλα φωτογραφία μπροστά από την τούρτα.... ρε παιδιά έχω μια φωτογραφία μπροστά σε μια τούρτα των πρώτων γενεθλίων ενός πιτσιρίκου πριν από 35 χρόνια που ήταν σχεδόν προχθές και ο πιτσιρίκος ήμουν εγώ...

Κροτ θα σου στείλω φώτο γκορμίτι- μα δεν ενηλικιώθηκες προχθές; Riski υπέροχο το δώρο σου, ευχαριστούμε. Ρενάτα αυτό με τα γλυκά είναι υπέροχο (το γιο μου τον λέω μπακλαβαδάκι). Λεμον παίζεις με τον (ροζ) πόνο μου έτσι; Γρηγόρη όπως υπέθεσες ίσως, τα γκορμίτι είναι του γιου μου, που είναι 6.

Παιδιά σας ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές σας....

Τσαλαπετεινός είπε...

Όσο και να συγκρατείς τον εαυτό σου όσο και να αυτολογοκρίνεσαι τελικά θα γίνεις αλοιφή.

Δες:http://tsalapetinos.blogspot.com/2009/03/blog-post_16.html


(Riski: πόσο καλά με ξέρεις! )

HappyHour είπε...

Να την χαίρεστε να την χαιρεστε! Χρόνια της πολλά πολλά!!!

Τι καλά ακόμα ένας χαζομπαμπάς... πολυ μ'άρεσει...

(καλά γέλασα μόλις διάβασα για τον αχαιρευτο μαντράχαλο χαχαχα!)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Και σαν να μην φτάνει η γλώσσα τη γλύκα, σαν να αναζητάει από αλλού την ύλη των συναισθημάτων ανακαλει λουλούδια, ζώα, γεύσεις για να μιλήσει.

Кроткая είπε...

Ενηλικιώθηκα μεν, εξακολουθώ να είμαι αθεράπευτα ροζ δε, οπότε αν υπάρχει ροζ γορμίτι, θα το εκτιμήσω ιδιαιτέρως.
εχω κι εγώ φωτο μιας μικρής που έσβηνε ένα κερί πριν από 33 χρόνια φορώντας φορεματάκι τελείως 70s αποχρώσεων με παπάκι, λουλουδάκι και σπιτάκι επάνω πλεγμένα. κι όχι να το παινευρώ, αλλά αυτή η μικρή ήταν σκέτο λουκούμι. Τώρα είναι απλά αθεράπευτα ροζ και πολύ το χαίρεται.
Και για να σταματήσω τις περιαυτολογίες, να σου πω πως είναι η πρώτη φορά που διαβάζω και ξαναδιαβάζω ποστ με θέμα την κόρη ενός χαζομπαμπά και συγκινούμαι [είχα διαβάσει ένα αλλο για το γιο ενός χαζομπαμπάκη και είχα συγκινήθει επίσης, αλλά γενικά σπάνια συγκινούμαι με ποστ για παιδιά, μαμάδες, μπαμπάδες και τετοια, ξέρεις κάνα μαγικό φίλτρο που να ξυπνάει αποκοιμισμένα μητρικά ένστικτα; Τώρα που ενηλικειώθηκα, καιρός δεν είναι πια? :)]

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Ναι είναι. (χιχιχιχι)

Silia είπε...

Μια παροιμία , εδώ στα μέρη μου λέει πως ... "Όποιον αγαπάει ο Θεός , του δίνει κόρη" .
Να σας ζήσει .

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Επειδή ο ελληνκός λαός από παλιά ήταν... δικοματικός... ακόμη και στις παροιμίες του... εμείς καλύψαμε και τς δύο πιθανότητες.
Ευχαριστούμε Σίλια