Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Ένας βιβλιοθηκονόμος στο νοσοκομείο

Της Ρένας Τσαλαπατάνη

Τι κάνει ένας βιβλιοθηκονόμος σ΄ ένα νοσοκομείο;


Σίγουρα δε παρακολουθεί όμορφες ιστορίες, βοηθάει όμως, στο να παρέχεται καλύτερη ποιότητα υγείας.


Ας δούμε πως μια βιβλιοθήκη σε ένα νοσοκομείο παρέχοντας γρήγορα, αξιόπιστες πληροφορίας μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της υγείας των πολιτών. Για παράδειγμα, το 2011 κυκλοφορεί ένα χημειοθεραπευτικό για τον καρκίνο του μαστού που προσφέρει ίαση 80% στις καρκινοπαθούσες. Οι ογκολόγοι, μέσω των πηγών πληροφόρησης της βιβλιοθήκης ενημερώνονται γι΄ αυτό. Αμέσως, δημιουργούνται τα κατάλληλα πρωτόκολλα θεραπείας των ασθενών, άρα οι περισσότερες από τις καρκινοπαθούσες σε εύλογο χρονικό διάστημα θα ιαθούν. Το ίδιο παράδειγμα, από την ανάποδη: δεν υπάρχει βιβλιοθήκη ή διαθέτει ελάχιστες πηγές πληροφόρησης. Ο ίδιος ογκολόγος θεραπεύει με παλαιότερα φάρμακα που ίσως μόνο αναστέλλουν για μικρό χρονικό διάστημα την πορεία της νόσου ή αναζητά την πληροφόρηση που χρειάζεται «αλλού».


Πού; Στον εκπρόσωπο της φαρμακευτικής εταιρείας, ο οποίος θα τον κατευθύνει σε συγκεκριμένη συνταγογράφηση ή συγκεκριμένο θεραπευτικό πρωτόκολλο. Θέλουμε όμως επιστήμονες που θα συνταγογραφούν ή θα χειρουργούν κατευθυνόμενοι; Γιατί, κατά μια νεοφιλελεύθερη άποψη, η υγεία είναι εργαλείο πλουτισμού των ικανών και πεδίο ανάπτυξης επιχειρηματικότητας. Ο καθένας που έχει αυτή την άποψη, παρακαλώ να σκεφτεί τον εαυτό του ως πιθανό πολυτραυματία που σφαδάζει από τους πόνους, αλλά κανείς δε του δίνει σημασία γιατί δεν έχει χρήματα ή γιατί δε κουβαλά μαζί του το βιβλιάριο υγείας.


Υποστηρίζω λοιπόν, ότι η πληροφόρηση και οι φορείς αυτής δηλ. οι βιβλιοθήκες και οι βιβλιοθηκονόμοι, είναι άκρως απαραίτητοι στα νοσοκομεία, διότι η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, άρα και το δίκτυο γνώσεων και πληροφόρησης για την υγεία είναι κι αυτό κοινωνικό αγαθό. Σαν τέτοιο, θα πρέπει να το υπηρετούμε και να αγωνιζόμαστε γι΄ αυτό.


Υ.Γ.: Αρκέστηκα στην σημαντικότερη –κατά τη γνώμη μου- πτυχή της ιατρικής βιβλιοθηκονομίας, αυτή της έγκυρης και έγκαιρης πληροφόρησης. Θα μπορούσα, επίσης, να αναφέρω κομμάτια της δουλειάς μας που αφορούν το σχεδιασμό και εμπλουτισμό ιστοσελίδων, την αξιολόγηση για την τελική πρόσκτηση και συνδρομή βιβλίων και περιοδικών, την ενεργοποίηση μας για τη μετατροπή των βιβλιοθηκών μας από παραδοσιακές, σε υβριδικές κι από εκεί- ίσως- σε ψηφιακές, αλλά νομίζω πως η ουσία στη δουλειά μας βρίσκεται στην «επείγουσα» και αναγκαία πληροφορία.


**********

Έχω ζητήσει από κάποιους καλούς συναδέλφους και φίλους να στείλουν κείμενά τους στο «Βιβλιοθηκάριο», σχετικά με τη δουλειά μας. Το περιεχόμενο, το ύφος ή η φόρμα των κειμένων είναι δικό τους θέμα. Δικό μου θέμα είναι να τους ευχαριστήσω ειλικρινά για την ανταπόκριση στο αίτημά μου.

5 σχόλια:

Кроткая είπε...

Καλά ξεκινάμε.
Κι ομολογώ πως δεν είχα σκεφτεί ποτέ αυτή την πτυχή και χρησιμότητα της βιβλιοθήκης.
Μπορεί μια βιβλιοθήκη να καταργήσει το παρασιτικό επάγγελμα του ιατρικού επισκέπτη;

Γιώργος Γκαραγκούνης είπε...

Όσοι εργαζόμαστε στη Βιβλιοθήκη του Παν. Θεσσαλίας-παράρτημα Ιατρικής και που ήδη μετακομίζουμε στο νέο μας χώρο δίπλα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει άμεση πληροφόρηση για έναν ιατρό. Όταν π.χ. σου ζητά να βρεις αρθρογραφία για περίπτωση ασθενή με συγκεκριμένο πρόβλημα, ώστε να χειρουργηθεί το συντομότερο, δηλαδή σήμερα ή αύριο. Βέβαια, ο βιβλιοθηκονόμος του νοσοκομείου κερδίζει το χαμόγελο των μικρών ασθενών, όταν τους πηγαίνει στο θάλαμο νοσηλείας βιβλία και παραμύθια.

HappyHour είπε...

Επειδή ξέρω Κροτ ΟΧΙ! Το παρασιτικό επάγγελμα του ιατρικού (ή κοινώς πωλητή) θα καταργηθεί μόνον και μόνον αν καταργηθούν τα εταιρικά "δωράκια" στους γιατρούς...

κωστής είπε...

Καλημέρα Γιώργο,

Ούτε εγώ γνώριζα ότι έχεις blog. Φαντάζομαι το θέμα δημιουργίας σωστής βιβλιοθήκης σε νοσοκομείο, και ειδικά εάν μιλάμε για την εκ του μηδενός διαδικασία δημιουργίας της, θα είναι ο ορισμός της γραφειοκρατίας. Αργά τα ζα μου.. αργά!

Πολύ σωστό το παράδειγμα που έδωσες και όπως είπε και η Κροτ, ούτε κι εγώ το είχα σκεφτεί.

Βιβλιοθηκονόμας είσαι παρεμπιπτόντως;

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Προφανώς...:) Κωστή. Καλώς ήρθες. Και εσύ Γιώργο... επιτέλους!

Το θέμα των ιατρικών βιβλιοθηκών είναι εξαιρετικά σημαντικό και με ενδιαφέρουσα ιστορία τα τελευταία χρόνια. Οι δυνατότητες είναι μεγάλες και προς το παρόν (στις νοσοκομειακές)σχετικά ανεκμετάλλευτες, παρά την κατάρτιση των βιβλιοθηκονόμων και το διεθνές περιβάλλον.

Να σημειώσω, για τους μη σχετικούς με το επάγγελμα, πως ο βιβλιοθηκονόμος μπορεί να εργαστεί σε κάθε τύπο βιβλιοθήκης, όχι γιατί είναι παντογνώστης, αλλά γιατί δουλειά του είναι να οργανώνει και να παρέχει τις πληροφορίες που οδηγούν στη γνώση. Σε όποιο πεδίο και αν ανήκουν αυτές.

Χάππυ και Κροτ, δυστυχώς οι βιβλιοθήκες ως κέντρα πληροφόρησης θα έσπαγαν πολλά στεγανά, θα χαλούσαν πολλές κλίκες σε πολλά πράγματα στη δημόσια ζωή μας. Όχι μόνο στα νοσοκομεία και τη σφιχτή αγκαλιά των βιομηχανιών φαρμάκων, αλλά και στην εκπαίδευση, και στην έρευνα και αλλού...