Η γραφή είναι βέβαια αντιγραφή. Κατά κανόνα της πραγματικότητας. Αλλά με το δικό σου γραφικό χαρακτήρα.
Οι μέρες αυτές είναι περίεργες. Για όλους μας. Μέχρι και πριν από μερικούς μήνες θεωρούσα πως πιο ενδιαφέροντα είναι αυτά που γράφω ή διαβάζω (οι αντιγραφές της πραγματικότητας από τους άλλους), παρά όσα διαδραματίζονταν γύρω μου. Διέκρινα σχεδόν παντού μια περιφερόμενη υπεροψία, ένα ντελίριο παράλογης αισιοδοξίας. Ο τελευταίος χρόνος όμως μας έριξε όλες τις γάτες στο ίδιο τσουβάλι και από ‘κει στη θάλασσα.
Και άλλαξε αυτό το βλέμμα το κυρίαρχο. Όχι απαραίτητα σε κάτι πιο επίμονα ελπιδοφόρο ή δυναμικό. Σήμερα ξέρω πως η ζωή γύρω μου με ξεπερνάει σε φαντασία. Ένα χρόνο τώρα χάνονται όσα όριζαν την κοινωνία μας ως ευημερούσα, όσα τροφοδοτούσαν την ελπίδα για ένα «ακόμη καλύτερο αύριο». Ο κόσμος όλος αλλάζει και εμείς γινόμαστε σιγά-σιγά η… προνομιούχα γενιά που θα ζήσει άλλη μια καμπή της ιστορίας. Εμείς που δεν ζήσαμε ποτέ Χούντα ή Κατοχή – ή μήπως όχι;
Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που θα ήθελα να σχολιάσω, να αμφισβητήσω, να καυτηριάσω, να χλευάσω. Χιλιάδες. Να ενώσω τη φωνή μου με όσες φωνές σχεδόν μαρτυρικά επιδίδονται στην ανάδειξη της άλλης πλευράς των πραγμάτων. Όσοι έχετε διαβάσει Μπαλζάκ θα έχετε κρατήσει στη μνήμη ίσως την εικόνα των ξεπεσμένων μεγαλοαστών αρχόντων του, οι οποίοι ζούσαν με δανεικά και κατέρρεαν όταν αυτά εξαντλούνταν. Μοιάζουν τόσο πολύ με την εποχή μας. Υποστηρίζω μια άποψη που λέει πως δεν έχουν βουλιάξει όλοι γύρω μου στην απόγνωση γιατί υπάρχει ακόμη οικονομικό λίπος. Τρεφόμαστε με όσα αποθηκεύσαμε στην καμπούρα μας. Αντίστοιχα υπάρχει και το κοινωνικό λίπος που αναβάλλει την κοινωνική έκρηξη, τη σφαγή. Και πολιτικό λίπος υπάρχει (εδώ δεν αναφέρομαι στον Πάγκαλο) και συγκρατεί την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, το κάνει να μοιάζει αμήχανο ακόμη.
Θα έχει ενδιαφέρον που θα ζήσουμε ό,τι επακολουθήσει όταν το λίπος τελειώσει.
Δεν πρόκειται να αλλάξω το βλέμμα μου. Δεν θα γίνω κυνικός. Δεν θεωρώ πως τα πράγματα λόγω της επικείμενης καταστροφής θα αποκτήσουν το πραγματικό τους μέγεθος ή θα ισορροπήσουν σε μια ρεαλιστική και ηθική τάξη. Με ενδιαφέρουν τα θύματα και οι θύτες αυτής της ιστορίας.
(Αν καμιά φορά δεν φαίνομαι «πολιτικός» σ’ αυτά που γράφω εδώ μέσα, είναι γιατί πια όλο και πιο συχνά η γραφή μου γίνεται αντιγραφή όχι της πραγματικότητας, αλλά της μνήμης μου. Είναι σαν να ξεδιαλέγω τα υλικά της νέας εποχής)
*****
Οι φωτογραφίες είναι απ΄τα γραφεία της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων "ΑΘΗΝΑ 2004" 3 μήνες μετά τη λήξη των Αγώνων.
16 σχόλια:
Μα τι είναι, τέλος πάντων, αυτό που καθορίζει αν ένας λόγος είναι "πολιτικός";
(Θέλω να πω, τα 'χουμε μπερδέψει λίγο τελευταίως με τους όρους. Οι κομματικοί αλαλαγμοί, δεν έδωσαν λύση ποτέ, δεν θα δώσουν ούτε τώρα.)
Πριν λίγο διάβαζα Πεσσόα (πάλι), "δεν μιλάω τη γλώσσα της πραγματικότητας" έλεγε κάπου.
Τι να προσθέσω ;
Βλέπω τις φωτογραφίες!!!
Έχουμε χορτάσει από "πολιτικά" κείμενα με κορεσμένα και ακόρεστα λιπαρά, τα οποία σκοτώνουν τη μνήμη και περιθωριοποιούν το ξεδιάλεγμα, όπως το λες.
Ρίσκι,
ας πούμε πως πολιτικός λόγος θα ήταν να μιλάω εδώ για όλα αυτά που θεωρώ πως πρέπει ή να στηλιτεύω ή να αναδεικνύω, και τα οποία είναι γεγονότα της πολιτικής μας ζωής. Να τοποθετούμαι στα γύρω, όχι να χρησιμοποιώ την αυτοαναφορικότητα ή τα ενδιαφέροντά μου για να φτιάχνω ένα "κλίμα". Ήμουν στο τσακ να παραλληλίσω τις κυριακάτικες συνεντεύξεις Παπαρήγα και Κύρκου που αποστασιοποιούνται και επιτίθενται σε ό,τι δεν ελέγχουν. Νοιώθω να χρωστάω ένα κείμενο για ό,τι γίνεται στην παιδεία και τις βιβλιοθήκες το τελευταίο διάστημα. Και άλλα τέτοια Ρίσκι.
(Εδώ μέσα δεν υπηρετώ καμία κομματικότητα. Υπάρχουν άλλοι χώροι για να την υπηρετώ- στο μέτρο που το θέλω).
ΥΓ: Ξέρω πως κάθε λόγος είναι πολιτικός λόγος. Μόνο που πνίγομαι καμιά φορά γιατί νοιώθω πως θα ήθελα να σχολιάζω περισσότερο την επικαιρότητα, από όσο το κάνω...
Ανυπόμονε...
τον γυροφέρνω καιρό τον Πεσσόα, αλλά μου "ξεφεύγει" ακόμη. Χθες το βράδυ πάντως την ώρα που έγραφα το κείμενο άκουγα κάποια fados που ακουμπούσαν στους στίχους του....!!!
Γρηγόρη τόσο πυκνό και πλήρες το σχόλιο,που δεν χωράει... σχόλιο....
Συμφωνώ
τα κείμενά σου είναι πιο πολιτικά από κείνες τις βαθυστόχαστες αναλύσεις με τα charts, τις παραπομπές και τα στοιχεία.
πολιτικό είναι αυτό που έχει τη ζωή στη βάση του, κι όχι τις αποδείξεις και τα επιχειρήματα.
Να διαβάσεις Πασσόα, είναι και επίκαιρος.
Άι γουίλ Κροτ- αζ σουν αζ πόσιμπολ...:)
Πολιτικό ή όχι, μ΄ αρέσει πολύ το πόστ σου Γιώργο. Οι δε φωτογραφίες τα λένε όλα...
δικές μου είναι... :)
Διαβάζοντας το κείμενο φοβήθηκα πως θα γίνεις κι εσύ κυνικός και ζορίστηκα λιγάκι μέχρι να το τελειώσω.
Παραπέρα συντάσσομαι με το σχόλιο του Γρηγόρη !Μια χαρά πολιτικό το βρίσκω
Νομίζω Ρενάτα πως ο κυνικός αρνείται να δει το φως στην άκρη του τούνελ. Ο αριστερός επιχειρεί τουλάχιστον να το ανάψει.
Κι ο αριστερός που νιώθει ή φοβάται πως γίνεται κυνικός;
μια απλή... ρεφορμιστική ανωμαλία που διορθώνεται.... χαχαχαχα
(παιδιά η άνοξη σήμερα δεν αντέχεται, μπουκάρει από παντού στο σπίτι)
Υπέροχος (για μια ακόμα φορά)... Βιβλιοθηκάριε .
Υπέροχος !
----------------
Δεν προσπαθώ να αποφύγω την έκθεση της άποψης μου , πάνω σ' αυτό που γράφεις , αλλά ... να τονίσω , πως η άποψη σου , είναι και άποψη μου .
Καλή σου μέρα .
Silia με τιμάει το σχόλιό σου... σε ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου