Επιτρέπω κάποιες μικρές (παρα)πολιτικές εμπάθειες σε μένα εδώ μέσα...
Μου προκαλεί γέλια το γελοίο του πράγματος, όταν κάποιος "εκπεσών" πολιτικός ανήρ επικαλείται τη μοίρα του Χριστού ευελπιστώντας στην... ανάστασή του.
Ο Αλέκος Αλαβάνος πριν από ενάμιση χρόνο είχε δηλώσει σχετικά με την πορεία του από τον ΣΥΝ στο ΣΥΡΙΖΑ: ..." Για μένα έγινε το αντίθετο από τον Δάντη, όπου από το καθαρτήριο πας στον παράδεισο. Εγώ από τον παράδεισο της ηγεσίας πήγα στο καθαρτήριο. Μου δόθηκε όμως η δυνατότητα, στο διάστημα αυτό, να καταλάβω ότι υπάρχει ένας κόσμος με ανησυχίες, με ερωτηματικά, με κριτικές από τον οποίο είχα τις αποστάσεις μου όχι από σνομπισμό, δεν είναι τέτοια η αντίληψή μου, πες από φόρτο εργασίας. Ηρθε λοιπόν ένας σύντροφος του ΣΥΡΙΖΑ και μου είπε: «αυτό που χρειαζόσουν για να πας ακόμα πιο πέρα ήταν να ταπεινωθείς»". 
Χθες ο Παναγιώτης Ψωμιάδης αντιμετωπίζοντας την καταδίκη του σε 12μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή δήλωσε (σε πολλούς και εκτός των άλλων): «Εγώ περνάω το δικό μου Γολγοθά. Ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Να είστε βέβαιος και εγώ θα αναστηθώ». 
Έχω την αίσθηση πως η πολλή ηγεσία βλάπτει σοβαρά το πολιτικό ήθος. Θα πρόσθετα επίσης πως συχνά δεν... "κολακεύει" αυτούς που τη φορούν.
Χθες ο Παναγιώτης Ψωμιάδης αντιμετωπίζοντας την καταδίκη του σε 12μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή δήλωσε (σε πολλούς και εκτός των άλλων): «Εγώ περνάω το δικό μου Γολγοθά. Ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Να είστε βέβαιος και εγώ θα αναστηθώ». Έχω την αίσθηση πως η πολλή ηγεσία βλάπτει σοβαρά το πολιτικό ήθος. Θα πρόσθετα επίσης πως συχνά δεν... "κολακεύει" αυτούς που τη φορούν.
17 σχόλια:
(Παρ)ελθέτω η βασιλεία τους...
έτσι... "ως εν ουρανώ και επί της γης..."...:)
Γιώργο, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.
Χαίρε Δύτη
Ο κυρ Αλέκος δεν πέιθει κανέναν.Πότε θα το καταλάβει;
Όσο για το γνωστό ακροδεξιό λαϊκιστή ας κλείσει το απύλωτο στο στόμα του .
Για να βλάψουν το πολιτικό ήθος, πρέπει να υπάρχει.Την τρέλα μου μέσα...((Κρατιέμαι να μη βρίσω, να μου αναγνωριστεί αυτό παρακαλώ!)
μαζί σου, αν και το να βάζεις τον Αλαβάνο στο ίδιο τσουβάλι με τον Πανίκα, δεν είναι απλή εμπάθεια, είναι φανατισμός, μη σου πω και τύφλός.
Τσαλαπετεινέ νομίζω πως ξέρουν. Αν και για το "ύφος" του πράγματος, θεωρώ εύστοχο το σχόλιό σου.
Μη, μη... μη.. ουφ σε πρόλαβα Ρενάτα. Για καλό και για κακό θα αφήσω το χέρι μου στο στόμα σου για λίγες ωρες ακόμη...
Αυτό που τους δένει Κροτ είναι το σύνδρομο του μεσσία. Κατά τα άλλα, έχεις δίκιο. Αλλά καθώς προείπα: "Επιτρέπω κάποιες μικρές (παρα)πολιτικές εμπάθειες σε μένα εδώ μέσα...".
άτιμη κοινωνία, άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις....
γρηγόρη, σε είδα. Χαμογελούσες την ώρα που έγραφες το σχόλιο.
Βρε παιδιά, εσείς που είστε πιο ενημερωμένοι ίσως μου λύσετε τις απορίες. Δηλαδή δε βρέθηκε και ένας έστω απλός θνητός (και όχι σύντροφος του ΣΥΡΙΖΑ) να πει στον Αλαβάνο ότι αυτό που χρειάζεται για να πάει πιο πέρα είναι μια σκουντιά;
Όσο για τον Ψωμιάδη, και ο Λάζαρος πέθανε και αναστήθηκε, γιατί δεν τον αναφέρει; Έτσι στο φτύσιμο ο Λάζαρος;
Σε λίγο θα βγει και ο Τσοχατζόπουλος να πει: Πίστευε και μη ερεύνα!
Φαούδι καλώς ήρθες. Μπαίνεις στην ίδια συνιστώσα με Δύτη, γρηγόρη και Τσαλαπετεινό.
καλά, προφανώς, σπίτι σου είναι, κι ό,τι θες κάνεις, δεν το συζητώ. Αλλά μήπως, λέω μήπως, αφήνεις την (παρα) πολιτική σου εμπάθεια και τον συναισθηματισμό σου να σου φοράνε τόσες δα παρωπίδες;
Δεν βλέπω πόσο δείχνεις (είπαμε: το μέγεθος μετράει). Ειλικρινά όχι, δεν υπάρχει συναίσθημα (πια;). Είναι αποστασιοποιημένη η εμπάθεια που λες, στεγνή από συναίσθημα. Και δεν κρίνει τόσο την πολιτική θέση (είναι ευτελές να αντιπολιτεύεσαι τον Αλαβάνο, όταν έχεις να αντιπολιτευτείς πολύ σημαντικότερα πράγματα, πρόσωπα και πολιτικές), αλλά το "καλάμι". Το κακό με τα δημόσια πρόσωπα είναι ότι τα λόγια τους μένουν.
:-D :-D :-D
(τρις)
Υ.Γ. Συγχώρα με, αλλά τα βλέπω από μακριά και μου φαίνονται και τα δύο αποφθέγματα το ίδιο αστεία. Δεν υπάρχει καμιά πολιτική πρόθεση.
Για συγχώρευση Agnira θα πεις τρεις φορές το Ave Maria.
Πήγαινε και εσύ με τους άλλους εκεί στη γωνία (Τσαλαπετεινό, Δύτη, Φαούδι και γρηγόρη):)
χμμμ,για το καλάμι δε μπορώ να διαφωνήσω.
ξεκαβαλικεύω το δικό μου και πάω κι εγώ στη γωνία λοιπόν.
[τοσοδούλες μωρέ, ελάχιστες, σχεδόν δεν φαίνονται!]
[και σήμερα ειδικά δε μπορώ να μην είμαι καλή μαζί σου]
Δύτη...Δύτη, κάνε λίγο άκρη να κάτσει και η Κροτούλα μαζί σου. Έλα και συ Ρενάτα... άσε τις χειρονομίες και κάθισε μαζί μας. Έτσι. Ακούστε τώρα ένα πραμύθι ενός πολύυυυ παλιού παππούλη:
"ξέκοψε η γίδα κι ο βοσκός
για μια στιγμή νευριάζει
και με πέτρα - συφορά!-
το κέρατο της σπάζει.
-"Αχ μην το ειπείς του αφεντκού
και με χειροτονίσει".
- "Κι αν δεν το ειπώ, το κέρατο
θα το βροντοφωνήσει".
"Όσα κάνει η γίδα στο παχνί, τα βλέπει ο λύκος στο τομάρι"
για να μην πούμε ότι
"Το μυρμήγκι, όταν θέλει να χαθεί, βγάζει φτερά"
Δημοσίευση σχολίου