καταλογογράφος, ταξιθέτης ή διαθέτης της καθημερινότητας και υπηρέτης μιας τέχνης απολαυστικής και παραγνωρισμένης
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
Γειτόνισσα Ευθυμία
Είχαμε μετακόμιση στη γειτονιά το προηγούμενο Σάββατο. Ήρθε να μείνει μια νέα κοπέλα. Απέναντί μας. Έβαλε κουρτίνες στα παράθυρα, καινούρια τέντα στο μπαλκόνι. Τη λένε Ευθυμία.
Οι Ελπίδες είναι πολύ ανθεκτικές και υπομονετικές μέχρι αγιοσύνης. Γι' αυτό και σπανίως βάζουν τέντες στα μπαλκόνια τους. Και πάντως σε καμία περίπτωση δεν βάζουν κουρτίνες στα παράθυρά τους. Δεν χρειάζονται κάλυψη, βλέπεις.
Οι Ευθυμίες από την άλλη έχουν κάθε λόγο να το κάνουν: Είναι, ξέρεις, καθαρή δυσφήμιση γι' αυτές να τις βλέπουν από τα αντικρινά μπαλκόνια τις νύχτες να κλαίνε. ;)
@Riski: τι άλλο θα έγραφες δηλαδή εσύ; :) @γρηγόρης στ.: (βλέπε σχόλιο στο σχόλιο της Ρίσκι) @χαμένο επεισόδιο: (βλέπε σχόλιο στο σχόλιο του γρηγόρη στ.)
Γεγονός είναι πως οι γείτονες μας οριοθετούν. Καλημέρα σας :)
Πάντως, η Ευθυμία γεννά ελπίδα, και ... γιατί όχι, και ευτυχία. Άλλωστε, τι είναι ευτυχία; Μικρές δόσεις ευθυμίας δεν αποτελούν μικρές στιγμές ευτυχίας; Μου άρεσε το άπλωμα της ευθυμίας στο μπαλκόνι. Αρκεί να βγάζει αλήθεια. Να μια άλλη σπουδαία λέξη και έννοια. Η αλήθεια. Αυτήν ψάχνουμε.
Κατερίνα διαφωνώ. Το ψέμμα είναι βολικό, ευρύχωρο, έχει θαλπωρή. Ενώ στην αλήθεια, νομίζω, δεν κάθεσαι ποτέ άνετα, είναι κοντομάνικη και αφήνει εκτεθειμένα τα χέρια μας στο κρύο.
Πάντως εδώ που τα λέμε με την ευθυμία δεν αλλάζει ο κόσμος. Ενώ η ελπίδα....
Ακριβώς! Τι ωραία που το περιγράφεις. Πώς λέμε ... στα ψέματα ζούσαμε; Γι' αυτό λοιπόν, κι εγώ τώρα, διαφωνώντας με τη διαφωνία σου, να ξεβολευτώ από τον καναπέ, να ανασκουμπωθώ και με κέφι να ψάξω την αλήθεια. Έχω ελπίδα ότι θα τη βρώ, λες να είναι πιο πέρα από την Ιθάκη;
Ντίνα: Τα σημεία των καιρών είναι σαν τα κόκκινα φανάρια και τις "κόκκινες γραμμές": παραβιάζονται εύκολα...
Κατερίνα: ανάμεσα Ιθάκη και Κύθηρα (με την Αγγελοπουλική έννοια)... Πάντως νομίζω πως η ελπίδα από μόνη της δεν ξεσηκώνει. Είναι ωστόσο απαραίτητη για όποιον σηκώθηκε από τον καναπέ κάπου να πάει και κάτι να κάνει επιτέλους.
Ευθυμία, δεν ακούγεται και άσχημα! Χαρά, γέλιο, αυτά μου θυμίζει το όνομα αυτό. Όταν είσαι χαρούμενος έχεις και ελπίδα. Δεν συμφωνείς;
Πριν από λίγες μέρες κόλλησα ένα χαρτάκι στον υπολογιστή μου που λέει (στα γερμανικά): Ευτυχής είναι όποιος ξεχνά ό,τι δεν μπορέι να αλλάξει. Εμένα τουλάχιστόν με βοηθάει αυτό. Καλό μήνα :-)
Καλό μήνα και καλή μέρα - η ευθυμία είναι νομίζω εύκολη και απερίσκεπτη ίσως. Η Ελπίδα πρέπει να στηρίζεται κάπου, είναι ίσως ανάπηρη, αλλά τουλάχιστον δεν είναι τυφλή, όπως η πίστη.
Το πιο ωραίο πάντως καθώς εξαντλώ τα γυναίκεία ονόματα θα ήταν στο μπαλκόνι μου μπροστά να με ζητούσε η Αθανασία..... http://www.youtube.com/watch?v=MojFm5kMSh8&feature=related
15 σχόλια:
Μια χαρά όνομα είναι το Ευθυμία.Δεν κατάλαβα το κόλλημά σου :P
Εξάλλου η ευθυμία συνοδεύει την ελπίδα. Ή μήπως αντίστροφα;
Δεν αρκεί ρε Ρενάτα. Η Ευθυμία, δεν αρκεί. Ελπίδα χρειάζομαι απέναντί μου στο παράθυρο. Και στον καθρέπτη Ελπίδα :)
ΥΓ: Υπάρχει και το Ευφημία- άχρηστο τελείως...
Όλοι τη θέλουμε αλλά ούτε η κατσουφιά δεν τη φέρνει. Ακόμα...
Υ.Γ. Σε πειράζω για το όνομα.Λεν τη μικρή μας Θυμιώ ;)
Οι Ελπίδες είναι πολύ ανθεκτικές και υπομονετικές μέχρι αγιοσύνης. Γι' αυτό και σπανίως βάζουν τέντες στα μπαλκόνια τους. Και πάντως σε καμία περίπτωση δεν βάζουν κουρτίνες στα παράθυρά τους. Δεν χρειάζονται κάλυψη, βλέπεις.
Οι Ευθυμίες από την άλλη έχουν κάθε λόγο να το κάνουν: Είναι, ξέρεις, καθαρή δυσφήμιση γι' αυτές να τις βλέπουν από τα αντικρινά μπαλκόνια τις νύχτες να κλαίνε. ;)
Η ελπίδα όμως απέναντι μπορεί να έχει κλειστά πάντα τα παράθυρα κι ας μένει εκεί.
Καλή και η Ελπίδα, καλή και η Ευθυμία, αλλά ως γνωστόν, η μεγάλη σταρ είναι μία και είναι η Ευτυχία αυτή που περιμένουμε να 'ρθει. :-)
@Riski: τι άλλο θα έγραφες δηλαδή εσύ; :)
@γρηγόρης στ.: (βλέπε σχόλιο στο σχόλιο της Ρίσκι)
@χαμένο επεισόδιο: (βλέπε σχόλιο στο σχόλιο του γρηγόρη στ.)
Γεγονός είναι πως οι γείτονες μας οριοθετούν. Καλημέρα σας :)
Παρότι θεωρείται γενικά κακό να είναι κανείς τόσο προβλέψιμος, μερικές φορές δεν πειράζει καθόλου (εμένα τουλάχιστον). :)))
Πάντως, η Ευθυμία γεννά ελπίδα, και ... γιατί όχι, και ευτυχία. Άλλωστε, τι είναι ευτυχία; Μικρές δόσεις ευθυμίας δεν αποτελούν μικρές στιγμές ευτυχίας; Μου άρεσε το άπλωμα της ευθυμίας στο μπαλκόνι. Αρκεί να βγάζει αλήθεια. Να μια άλλη σπουδαία λέξη και έννοια. Η αλήθεια. Αυτήν ψάχνουμε.
Κατερίνα διαφωνώ. Το ψέμμα είναι βολικό, ευρύχωρο, έχει θαλπωρή. Ενώ στην αλήθεια, νομίζω, δεν κάθεσαι ποτέ άνετα, είναι κοντομάνικη και αφήνει εκτεθειμένα τα χέρια μας στο κρύο.
Πάντως εδώ που τα λέμε με την ευθυμία δεν αλλάζει ο κόσμος. Ενώ η ελπίδα....
"Οι ελπίδες χαιδεύουν μια καταστροφή.."
κατα τον
Δημήτριο Καμπούρογλου
(λογοτέχνη)
Σημεία των καιρών έ ?
Ακριβώς! Τι ωραία που το περιγράφεις. Πώς λέμε ... στα ψέματα ζούσαμε; Γι' αυτό λοιπόν, κι εγώ τώρα, διαφωνώντας με τη διαφωνία σου, να ξεβολευτώ από τον καναπέ, να ανασκουμπωθώ και με κέφι να ψάξω την αλήθεια. Έχω ελπίδα ότι θα τη βρώ, λες να είναι πιο πέρα από την Ιθάκη;
Ντίνα: Τα σημεία των καιρών είναι σαν τα κόκκινα φανάρια και τις "κόκκινες γραμμές": παραβιάζονται εύκολα...
Κατερίνα: ανάμεσα Ιθάκη και Κύθηρα (με την Αγγελοπουλική έννοια)...
Πάντως νομίζω πως η ελπίδα από μόνη της δεν ξεσηκώνει. Είναι ωστόσο απαραίτητη για όποιον σηκώθηκε από τον καναπέ κάπου να πάει και κάτι να κάνει επιτέλους.
Ευθυμία, δεν ακούγεται και άσχημα! Χαρά, γέλιο, αυτά μου θυμίζει το όνομα αυτό.
Όταν είσαι χαρούμενος έχεις και ελπίδα. Δεν συμφωνείς;
Πριν από λίγες μέρες κόλλησα ένα χαρτάκι στον υπολογιστή μου που λέει (στα γερμανικά): Ευτυχής είναι όποιος ξεχνά ό,τι δεν μπορέι να αλλάξει. Εμένα τουλάχιστόν με βοηθάει αυτό.
Καλό μήνα :-)
Καλό μήνα και καλή μέρα - η ευθυμία είναι νομίζω εύκολη και απερίσκεπτη ίσως. Η Ελπίδα πρέπει να στηρίζεται κάπου, είναι ίσως ανάπηρη, αλλά τουλάχιστον δεν είναι τυφλή, όπως η πίστη.
Το πιο ωραίο πάντως καθώς εξαντλώ τα γυναίκεία ονόματα θα ήταν στο μπαλκόνι μου μπροστά να με ζητούσε η Αθανασία..... http://www.youtube.com/watch?v=MojFm5kMSh8&feature=related
Δημοσίευση σχολίου