Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Οι ζωγραφιές της Στέλλας

 



 
Τη βλέπω σκυμμένη με προσήλωση πάνω στα χαρτιά της να δημιουργεί έναν κόσμο παράξενο, είτε ερμηνεύοντας αυτόν που είναι γύρω της, είτε φτιάχνοντας έναν δικό της - αδιάφορο της είναι τι από τα δύο. Χαίρεται μονάχα που δημιουργεί. Πόσο θα ήθελα όμως να πάρω τους μαρκαδόρους της κόρης μου μια μέρα να φτιάξω έναν κόσμο παράξενο, όπως τον θέλω εγώ.

12 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

παράξενος μα και τόσο όμορφος και αθώος τούτος ο κόσμος!

Theorema είπε...

Τρομερή η κόρη σου, τρομερός κι εσύ.

silia είπε...

Να τα φυλάξεις σαν τα πιο πολύτιμα αντικείμενα σου ...
Να τα φυλάξεις .
Και σου εύχομαι να βρεθείς κάποια μέρα στα πιο βαθιά ... γεράματα , κι αυτά τα σχεδιάσματα , να είναι ακόμα δίπλα σου και να τα καμαρώνεις ... να λες :
- Τί όμορφα , τι παράξενα , που ζωγράφιζε η Στέλλα .

Nefosis είπε...

Ο τρόπος που ζωγραφίζει τα μάτια δείχνει μεγάλη ωριμότητα για την ηλικία της.

Polyanna είπε...

Πολύτιμοι θησαυροί τέτοιες ζωγραφιές και μοναδικές οι αναμνήσεις που θα σε συντροφεύουν κι εσένα αλλά και τη Στέλλα σου :-)

Dina Vitzileou είπε...

Εκφραστικότατες!!!
Μ αρέσει πολύ η πρώτη.
Θα είχε ενδιαφέρον να τη ρώταγες τί είναι η καθεμιά και να το γράψεις κάπου.
Φιλιά σε όλους!

Σταυρούλα είπε...

Ο φίλος μου ο χαζομπαμπάς :)

Margo είπε...

Είναι υπέροχο το πόσο εκφραστικά έκανε τα πρόσωπα. Και πάντα βγάζουν κάποιο συναίσθημα.

Πολλές φορές ονειρεύτηκα να μπορούσα να κάνω το ίδιο βλέποντας και τα δικά μου παιδιά. Πώς ξαναγίνεται όμως κάποιος παιδί; Είναι τόσο δύσκολο!

roubinakiM είπε...

μπαμπάδες και κόρες
σχέσεις αναμφισβήτητα αδιαφιλονίκητες

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@λύχνος καιόμενος: Παράξενος σίγουρα... όμορφος, συμφωνώ. Αθώος; Νομίζω άγνωστη έννοια εντός συνόρων του κόσμου αυτού...

@Τheorema: εντάξει τώρα.... αυτά τα σχόλια τα λατρεύω... :)

@silia: η φύλαξη και η οργάνωση είναι και επαγγελματική διαστροφή ξέρεις....

@nefosis: πάω να τα συγκρίνω με τα μάτια που ζωγραφίζω εγώ... χιχιχιχι

@Polyanna: πολύτιμες σίγουρα- και να φανταστείς πως τις μαζεύω από τα σκουπίδια...

@Dina Vitzileou: δεν είναι κάτι παραπάνω από "ανθρωπάκια". Τη ρώτησα.

@Σταυρούλα: ναι καλά.... λίγο είμαι... λλλίγο!

@Margo: νομίζω πως μόνο κλέβοντας παιδικότητα μπορείς να γίνεσαι κάπως παιδί- το καλύτερο είναι να κλέβεις τα δικά σου παιδιά :)

@roubinakiM: ξέρω που το πας, αλλά δεν θα τσιμπήσω :)

HappyHour είπε...

Ε όχι και παράξενες οι ζωγραφιές του παιδιού... η δεύτερη είναι ίδιος εσύ :Ρ

Να ζήσει, χρόνια της πολλά!!!

katabran είπε...

ανεκτίμητο!
πόσο θέλω να μάθω πώς το μυαλουδάκι οδηγεί το χεράκι, πώς η φαντασία απεικονίζει την πραγαμτικότητα...