Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Το παραμύθι του άδειου παραμυθά


Μια φορά κι έναν καιρό ένας παραμυθάς είχε αδειάσει τον μέσα κόσμο του έξω και οι άνθρωποι νόμιζαν πως τους άφηνε να δουν τι έχει στην ψυχή του. Όταν πια τελείωσε με αυτή του τη δουλειά τελείως, και δεν έμεινε τίποτα, έκανε μια βόλτα μέσα του και βεβαιώθηκε πως το μόνο που υπήρχε πια εκεί ήταν μια κυρίαρχη σιωπή. Την πέταξε κι αυτή κι έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα.

***
ο πίνακας είναι του Χριστόφορου Κατσαδιώτη

4 σχόλια:

Γιάννου Βασιλική είπε...

Είμαι "συνάδελφος" από τη σχολική βιβλιοθήκη του 2ου ΓΕΛ Ευόσμου. Μου άρεσε το κείμενό σας και ρωτώ αν μπορώ να το αναδημοσιεύσω στο Blog της Βιβλιοθήκης μας. http://2gelevosmbiblio.blogspot.gr/

alex_m είπε...

Κάνω την σύγκριση και διαπιστώνω, πως δεν του μοιάζεις καθόλου. Έχει πολύ πράμα ακόμα εσύ μέσα σου !

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Ευχαριστώ και τους δυο σας πολύ. Βασιλική Γιάννου φυσικά.

Γιάννου Βασιλική είπε...

Ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου.