Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας άντρας που ζούσε μόνος – ή έτσι
νόμιζαν οι άλλοι γύρω του. Όλοι τον έβλεπαν
να κάνει ακατανόητες πράξεις, να ξύνει τοίχους με τα νύχια του ή να σκάβει σε
δρόμους, να σηκώνει τα πεσμένα στο έδαφος φύλλα των δέντρων ή να μιλάει στους
σιωπηλούς ανθρώπους. Όταν κάποτε τον ρώτησαν τι κάνει, απάντησε πως ελευθερώνει
τις σκιές των χαμένων ανθρώπων. «Οι σκιές μάς χρειάζονται» τους είπε και συνέχισε
να ψάχνει.
***
ο πίνακας είναι του Νίκου Κεσσανλή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου