Έχω φτιάξει με τις λέξεις ένα
δικό μου σπίτιφυλάω εκεί μέσα
αμέτρητες βιβλιοθήκες
άστρωτα κρεβάτια
αναμνήσεις
και τους νεκρούς
κι όταν στον κήπο βγαίνω
τα λουλούδια και τα δέντρα και τη μάντρα γύρω ως τη θάλασσα
και τα ψηλά κυπαρίσσια
όλα ως τη μικρότερη λεπτομέρεια
κι ως την πλέον άγνωστη ασάφειά τους
όσα έχτισα με όσα
είπα κι όσα απέκρυψα
όσα ποτέ δεν υπήρξαν
κι όσα ολότελα κάποια στιγμή ξεχαστούν
τ' αγαπώ
σπίτι
κι έξω απ' αυτό ζω
Κανείς δεν ξέρει
ότι υπάρχει
- μόνο εσείς.
***
Ο πίνακας είναι του Τάσου Μαντζαβίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου