Πέμπτη 30 Μαρτίου 2023

Το ποίημα του Κώστα



"Ευτυχώς έχουμε τις αυταπάτες μας"
σκεφτόμουν
κι ύστερα πάλι έλεγα
"πώς θα ήμασταν χωρίς αυτές;"
ίσως πιο ευτυχισμένοι
ίσως πιο χαρούμενοι
ίσως λιγότερο κουρασμένοι
δεν θα είχαμε παντρευτεί τη διάψευση
δεν θα την είχαμε ερωτευτεί με τη μύχια επιθυμία να την αλλάξουμε
δεν θα είχαμε παρασυρθεί στην αντίστασή μας
τώρα δεν θα κειτόμασταν σπασμένοι στα σκουπίδια
η ευλυγισία του υποταγμένου θα μας προστάτευε από τους ανέμους φίλε μου:
λίγο χώμα
λίγο φως,
λίγο νερό
είναι σοφή επιλογή για να λικνίζεσαι στο λιβάδι
μέχρι να σε θερίσει η μηχανή.

Να τελειώνουμε:
τις αυταπάτες μας δεν τις διαλέξαμε εμείς
εκείνες δυστυχώς μας διάλεξαν
έτσι ανυποψίαστοι που ήμασταν
και αθώοι κι ωραίοι ίσως
καθώς βγαίναμε μπροστά
καθώς φωνάζαμε
καθώς δέναμε τα χέρια μας
καθώς σηκώναμε τα χέρια μας
καθώς τα κόκκινα μάτια μας
κι οι βραχνιασμένες μας φωνές
και οι πάλλουσες καρδιές μας
τάραζαν τη σιωπή
των υποταγμένων.

"Δυστυχώς οι αυταπάτες μας τελείωσαν"
σκέφτομαι
"πονάει η ζωή περισσότερο από το θάνατο"
ήθελα να σου πω.

***
ο πίνακας είναι του Νίκου Χουλιαρά

Δεν υπάρχουν σχόλια: