Την Κυριακή 21 Νοεμβρίου η Χριστίνα Κυριακοπούλου στο BHMAGAZINO περιέγραψε τη δουλειά μας, ή μάλλον την υπονόμευσε με τον τρόπο που εκείνη την αντιλαμβάνεται και την υπηρετεί, στη στήλη «η δουλειά μου».Το κακό αυτό άρθρο δεν θα μου προκαλούσε τίποτα παραπάνω από ένα μειδίαμα κατανόησης, αν δεν δηλωνόταν από την ίδια η ιδιότητα «της προέδρου των βιβλιοθηκονόμων». Δεδομένου ότι αυθαίρετα λοιπόν χρησιμοποιείται ένα σχήμα αντιπροσώπευσης που δεν ισχύει θεωρώ υποχρέωσή μου να απαντήσω στα όσα δηλώνονται εκεί, πόσο μάλλον που δεν αντιπροσωπεύουν ούτε όσα εγώ πιστεύω και υπηρετώ σε αυτό το επάγγελμα.
Κατά την «πρόεδρο των βιβλιοθηκονόμων» η βιβλιοθήκη είναι είτε άσυλο μεταναστών, είτε ησυχαστήριο γυναικών, είναι ένα παρατηρητήριο βασανισμένων ψυχών όπου κανείς μπορεί να κλέψει ένα βιβλίο αντί να το αφήσει να σκονίζεται. Οι βιβλιοθήκες κατά την κα Κυριακοπούλου είναι ο ηττημένος της μάχης με τη wikipedia γι’ αυτό και τις επισκέπτονται ελάχιστοι.
Είναι σαφές ότι πολλές φορές κάποιοι άνθρωποι είναι καλύτερα να μασούν... παρά να μιλάνε. Στο προχθεσινό BHMAGAZINO η πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων... Χριστίνα Κυριακοπούλου είπε:..."Ως πρόεδρος των βιβλιοθηκονόμων αντιμετωπίζουμε [!!!!] διαρκώς απολύσεις συναδέλφων, έλλειψη προσωπικού και οικονομικά προβλήματα. Ενοχλητικό, αλλά λογικό[!!!!]".Χρειάζεται να απαντήσει κανείς σε αυτή τη φράση; Η ανεργία είναι απλά ενοχλητική; Είναι λογική; Η βοναπαρτική σύνταξη «εγώ αντιμετωπίζουμε» σε ποιο συντακτικό συναδέλφωσης και αλληλεγγύης υπακούει;
Η aikker, εξαιρετική συνάδελφος και μπλόγκερ, ένοιωσε την ανάγκη στο μπλογκ «Greek libraries in a new world» να απαντήσει: «Βιβλιοθηκονόμος; Όχι σίγουρα δεν είναι αυτό…».
Η infoscienceaddict, επίσης εξαιρετική συνάδελφος και από παλιά μπλόγκερ, απαντά στο μπλογκ της “for information scientists and… others” λέγοντας ενδεικτικά: … «δεν θα ήθελα να διακινδυνεύσω οι εκτός κλάδου αναγνώστες του άρθρου να πιστέψουν πως αυτός είναι ο κανόνας για όλους τους επιστήμονες και επαγγελματίες του κλάδου.».
Θα γράψουν και άλλοι…
Εγώ λοιπόν, από όσα έχω γράψει κατά καιρούς γι’ αυτή τη δουλειά που υπηρετώ σε πείσμα των «ενοχλητικών» συνθηκών θα διαλέξω αυτό και θα σας το ξαναδώσω. Όχι για… σύγκριση, αλλά να, δεν είμαστε όλοι «Πρόεδροι των βιβλιοθηκονόμων»:
«Στη βιβλιοθήκη λειτουργώ λοιπόν ως ελεγκτής της ενάλιας αυτής κυκλοφορίας δένοντας βιβλία και επιβάτες. Αυτή τη δουλειά την κάνω από το 1999. Και επιμένω να την αγαπώ, παρά την "ελαστική" εργασιακή σχέση μου μαζί της τόσα χρόνια και τις βιοτικές μου ανάγκες που καλύπτονται επισφαλώς, παρά τα προβλήματα και τις απογοητεύσεις, παρά την αδύναμη βαρύτητα που έχει στα πράγματα της ελληνικής κοινωνίας.
Γι' αυτό το πείσμα επικαλούμαι 10 λόγους:
1) Μ' αρέσει η μυρωδιά των βιβλίων. Είχα μάλιστα κάποτε σχεδιάσει την εκπαίδευση της όσφρησής μου ν' αναγνωρίζει τη δεκαετία έκδοσης ενός βιβλίου από τη μυρωδιά του.
2) Μ' αρέσει η αξιοπρεπής μοναξιά και το πείσμα του βιβλίου να υπερασπίζεται με την ίδια την ύπαρξή του τη δική του αλήθεια και να τη διαθέτει στην πιθανή θέληση του οποιουδήποτε να τη δεχτεί ή να την αμφισβητήσει.
3) Η βιβλιοθήκη αναγκαστικά συνδιαλέγεται με τα ανήσυχα μυαλά της κοινωνίας μας, που αναζητούν σ' αυτήν όχι σαμπουάν, αλλά ιδέες.
4) Μ' αρέσει η μάταιη προσπάθεια της οργάνωσης της γνώσης, που δεν προσπαθεί να καλουπώσει, αλλά να ανοίξει πόρτες για την καλύτερη δυνατή πρόσβαση σε αυτήν.
5) Μπορώ να κομπάζω πως προσφέρω μια από τις λίγες υπηρεσίες χωρίς κόστος για τους... πελάτες μου.
6) Η βιβλιοθηκονομία είναι η δημοκρατία του πνεύματος χωρίς μεσάζοντες.
7) Γνωρίζω βιβλία, που όπως οι άνθρωποι είναι φλύαρα, ολιγόλογα και σιωπηλά, φιλόδοξα, σεμνά και πρόστυχα, επαναστατικά, συμβιβασμένα και αντιδραστικά, λυρικά, ονειρικά και τεχνοκρατικά, μικρά και μεγάλα...
8) Πελάτες μου αντίστοιχα είναι όλοι με τα παραπάνω γνωρίσματα, μορφωμένοι ή όχι, γνωστοί και άγνωστοι, ... εργάτες, αγρότες και πανεπιστημιακοί. Ιδιαίτερα τους τελευταίους τους χαίρομαι όταν υποκλίνονται στα βιβλία και όχι στην αυθεντία της θέσης τους.
9) Οι βιβλιοθήκες και το προϊόν τους είναι κατά βάση επαναστατικές δομές: αρνούνται τις αυθεντίες, όσο και αν τις περιέχουν και αποτυπώνουν την πάλη του πνεύματος.
10) Πληρώνομαι τον κόπο μου με ένα γλυκύτατο "ευχαριστώ".
Δεν ξέρω αν η συνέντευξη/κείμενο της Χριστίνας Κυριακοπούλου, προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων της Πληροφόρησης απηχεί της απόψεις του ολιγομελούς αυτού οργάνου – θα περίμενα μια δημόσια τοποθέτηση – όμως σίγουρα δεν απηχεί τις απόψεις των πολλών συναδέλφων που έχουν απαξιώσει την ΕΕΒΕΠ και τα έργα της χρόνια τώρα.
18 σχόλια:
Αν και κατανοώ απόλυτα την ιερή σας αγανάκτηση, θέλω απλά να σημειώσω, χωρίς καμία διάθεση να υπερασπιστώ την Πρόεδρο (εσείς σαφώς ξέρετε καλύτερα), πως συνήθως αυτά που λέει ένας άνθρωπος σε μια συνέντευξη παραποιούνται σφόδρα από τον δημοσιογράφο που χειρίζεται το υλικό της συνέντευξης, αλλά και από τον αρχισυντάκτη του.
Ως εκ τούτου, ενδέχεται η Πρόεδρος να είπε άλλα ή αλλιώς, αλλά καθώς κόπηκε μέρος των λεχθέντων ή/και αλλοιώθηκαν τα εναπομείναντα, το νόημα που βγήκε τελικά στο κείμενο, ναι μεν είναι απαραδεκτο, αλλά ενδέχεται να απέχει από όσα εκείνη αρχικά είπε.
Το γνωρίζω γιατί μου έχει συμβεί.
Δεύτερον, το όμορφο κείμενό σου στο τέλος, είναι πολύ καλογραμμένο και συναισθηματικό. Δεν λέει όμως και πολλά σχετικά με το τι ακριβώς είναι η δουλειά σας σε κάποιον μη γνωρίζοντα. Αποπνέει μεν μεγάλη αγάπη γι'αυτήν, αλλά δεν την εξηγεί ιδιαίτερα.
Το κείμενο της aikker επίσης λέει τι ΔΕΝ είναι η δουλειά, αλλά δίνει λίγες πληροφορίες για το τι είναι, ενώ το κείμενο της infoscienceaddict δίνει κάποιες περισσότερες πληροφορίες.
Ως εκ τούτου, μήπως θα ήταν αυτή η ατυχής συγκυρία μια καλή ευκαιρία να γράψετε τι ακριβώς είναι η δουλειά σας; Εγώ που αγαπώ το βιβλίο και το διάβασμα, και που είχα δηλώσει τη σχολή στις πανελλήνιες (αλλά τελικά πέρασα στην πρώτη μου επιλογή) και έχοντας απογοητευτεί τα μάλα από τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες, θα ήθελα πολύ να μάθω τι ακριβώς κάνετε, με τι μοιάζει μια εργάσιμη μέρα σας.
Αποδέχομαι την κριτική σου και συμφωνώ Κροτ. Σε ένα περιοδικό σαν το BHMAgazino το άρθρο για τη δουλειά σου δεν μπορεί παρά να έχει προσωπικά και συνασιθηματικά στοιχεία. Δεν δίνεις διάλεξη, ούτε κάνεις παρουσίαση. Το περιεχόμενο των λεχθέντων εδώ όμως είναι απλά φαιδρό.Το ξαναλεω: απλά θα χαμογελούσα. Αν δεν δηλωνόταν η αυθαίρετη ιδιότητα της "Προέδρου των βιβλιοθηκονόμων".
Επειδή είμαι σίγουρος πως δεν είναι προβοκάτσια... :), αλλά ενδιαφέρον πραγματικό, θα επανέλθω με άλλο ποστ, για το τι είναι η βιβλιοθηκονομία...
Εδώ ήθελα απλά να ψιλιάσω τον αναγνώστη με δόλωμα το συναίσθημα σε στυλ που θα ταίριαζε σε ένα τέτοιο άρθρο για το επάγγελμα του βιβλιοθηκονόμου... Εξάλλου είναι περσινό μου ποστ..
πραγματικά δεν είναι προβοκάτσια, πολύ σοβαρό ήταν το αίτημα.
μα τι άποψη έχεις για μένα τέλοσπάντων?!
ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ
ΥΓ: απλά δεν στο λέω για να μην πάρουν αέρα τα μυαλά σου....
Παρ' όλες τις επιφυλάξεις περί ακριβούς αναφοράς των λεχθέντων της, αναρωτήθηκα: Αυτό το άτομο αγαπά τα βιβλία; Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο γενικά! (γνώμη μου)
Εδώ στη δημοτική βιβλιοθήκη είχαμε την τύχη παλιά (στην εφηβεία μου) να έχουμε ως βιβλιοθηκάριο/βιβλιοθηκονόμο μια κοπέλα που φαινόταν πως αγαπούσε αυτό που έκανε και σχεδόν ποτέ δεν έβρισκες τη βιβλιοθήκη άδεια.
Έπειτα με την αλλαγή της δημοτικής αρχής η υπάλληλος μετατέθηκε και πέρασαν διεκπεραιωτές πολλοί αλλά βιβλιοθηκάριοι όχι. Μια κρύα έρημος φαντάζει πια η βιβλιοθήκη.
το άρθρο δεν το διάβασα αλλά από αυτά που μας μεταφέρεις μπορώ να πώ ότι λυπάμαι και ντρέπομαι για τα λόγια της κ. Κυριακοπούλου. Αν εμείς οι βιβλιοθηκονόμοι δεν υπερασπιζόμαστε την επιστήμη μας τότε ποιός θα μας πάρει σοβαρά?Έχω κουραστεί να μιλάω και να παλεύω για το αυτονόητο.Βέβαια το θέμα αυτό έχει πιο βαθιές ρίζες και θέλει πολύ ανάλυση.
πάντως την έχω την απορία και για τον δημοσιογράφο: του άρεσε ΑΥΤΟ που δημοσίευσε;;;
Όντως είναι ευκαιρία να γραφούν καλά άρθρα για το επάγγελμα. Η άλλη πλευρά του φεγγαριού...
Θεωρώ κι εγώ απαράδεκτες και τις απόψεις και την έπαρση της μαντάμ λα πρεζιντάντ και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί να έχει τόσο πολύ αλλοιωθεί η συνέντευξη από το δημοσιογράφο, ακόμα και αν είχε δόλο ο τελευταίος για να το κάνει. Άλλος ένας επαγγελματικός κλάδος που αδικείται από την "ηγεσία" του - δεν ξέρω καν με ποια διαδικασία και προσόντα η κυρία αναγορεύτηκε "πρόεδρος".
Σχετικά με τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες, έχω την άποψη πως δεν απαξιώνονται από τις νέες τεχνολογίες και τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και τις συνήθειες των αναγνωστών. Αντίθετα, προσφέρονται τα μέσα και οι ευκαιρίες για βελτίωση. Μια σύγχρονη βιβλιοθήκη είναι αυτονόητο πως δεν αρκεί να περιέχει βιβλία και περιοδικά σε έντυπη μορφή αλλά και οπτικοακουστικά μέσα (CD/DVD), να έχει εκτός από αναγνωστήριο και χώρο για εκδηλώσεις, υπολογιστές για ηλεκτρονική ανάγνωση, αναζήτηση πληροφοριών κλπ, μηχανογραφικό σύστημα συνδεδεμένο και με άλλες βιβλιοθήκες για πιο εξειδικευμένη αναζήτηση, ενημέρωση του "πελάτη" για την κατάσταση δανεισμού του (όχι μόνο από το χώρο της βιβλιοθήκης αλλά και από άλλο χώρο με κατάλληλους κωδικούς) και άλλες δυνατότητες. Προφανώς για όλα αυτά δεν αρκεί η φιλοτιμία των βιβλιοθηκάριων αλλά χρειάζονται οι κατάλληλες κτιριακές και τεχνικές υποδομές, διοικητική οργάνωση, ενδιαφέρον από πολιτικούς, καλλιτεχνικούς κ.α. φορείς. Η ατυχία είναι πως ο πολιτισμός εν καιρώ κρίσης θεωρείται "προϊόν πολυτελείας". Πέρα από την ατυχία της κακής εκπροσώπησης των εργαζομένων στις βιβλιοθήκες από την εν λογω μαντάμα.
Προσωπικά είχα χρόνια να επισκεφτώ δανειστική βιβλιοθήκη (με εξαίρεση την μικρή του συνδικαλιστικού μας φορέα), αλλά τελευταία επισκέπτομαι συχνά την νέα βιβλιοθήκη του Θερβάντες στην Αθήνα και είμαι πολύ ικανοποιημένος.
Καλημέρα σε όλους.
Ειρήνη μην σταματάς, όπως βλέπεις και εκ των έσω βάλλεται το αυτονόητο. Πάντως συμφωνώ με την aikker: είναι ευκαιρία να γραφτούν κείμενα. Αυτό που λέει η Ρενάτα, για το λόγο του ανθρώπου στη βιβλιοθήκη, είναι σημαντικό και όχι σπάνιο στην περίπτωσή μας: πολλοί συνάδλεφοι σαν πιονέροι καταθέτουν την ψυχή τους στο στήσιμο των βιβλιοθηκών. Υπάρχουν και άλλοι.... βέβαια που δεν το κάνουν (0-20 αναγνώστες)...
Tsal είναι πια και πολλά άλλα η βιβλιοθήκη σήμερα στην Ελλάδα. Και επειδή όπως φαίνεται, χρειάζεται να πούμε τι, θα ακολουθήσουν ανάλογα ποστ. Δεν είναι μόνο πολιτισμός, είναι και οικονομία. Ενδεικτικά για άλλες χώρες δες εδώ:
- Φινλανδία: http://symvasiouxoi-lib.blogspot.com/2008/11/blog-post.html
- Ισπανία: http://symvasiouxoi-lib.blogspot.com/2008/11/blog-post_11.html
- Σουηδία: http://symvasiouxoi-lib.blogspot.com/2008/11/blog-post_10.html
Ν'αγιάσει το στόμα σου βρε Τσαλ! Αυτό περιμένω να διαβάσω τόση ώρα!
Γιώργο, εγώ θα περιμένω πάντως το κειμενάκι σου.
[Και σκέψου δλδ να μην είχες και την καλύτερη γνώμη για μένα, τι θα με είχες ικανή να κάνω!
Πραγματικά το άρθρο δε μου έκανε τόσο κακή εντύπωση όση έκανε στους περισσότερους από εσάς. Απ'ότι κατάλαβα, δεν αναφέρεται στο τι είναι ένας βιβλιοθηκονόμος, ποια είναι η δουλειά του, κ.λπ. Νομίζω ότι η κ. Κυριακοπούλου μετέφερε εμπειρίες από τη δουλειά της στη δημοτική βιβλιοθήκη Καλλιθέας. Δεν το βρίσκω κακό, παρόλο που οι περισσότεροι από εσάς συμφωνούν για το αντίθετο. Δεν έθιξε σε βάθος ζητήματα απλά ίσως να "είπε και τον πόνο της" μέσα σε όλα (αναφέρομαι στο θέμα της ανεργίας).
Θεωρώ, ότι ήταν άλλο το ύφος το συνέντευξης... απλά.
Ίσως και εσύ να έχεις δίκιο Vera (καλώς ήρθες στο φτωχικό μου:).
Το γράφω και στο κείμενό μου, το ξαναλέω: η επίκληση του.... αξιώματος είναι που κάνει το άρθρο ανεπίτρεπτα κακό. Εφόσον είσαι η "πρόεδρος των βιβλιοθηκονόμων" πρέπει να προσέχεις τι λες, ιδιαίτερα τώρα που τα πράγματα στο χώρο μας είναι πάρα πολύ μαύρα....
Κροτ θα τηρήσω το λόγο μου στο πολλαπλάσιο.....
Καλώς σε βρήκα Γιώργο. Συγνώμη, αλλά δεν κατάλαβα ακόμα, τί ακριβώς πείραξε την Κοινότητα των Βιβλιοθηκονόμων;
Θέλουμε να ζούμε σε μια άλλη ουτοπική πραγματικότητας; Δεν μάθαμε στη σχολή (που όλοι μας κατηγορούμε) για το τι πρεσβεύει μία Δημοτική Βιβλιοθήκη;
Δεν θέλουμε να εξυπηρετούμε τις 'ανάγκες', όποιες και αν είναι αυτές των χρηστών; Επιθυμούμε μία ιδανική πραγματικότητα.
Και πάλι, ανεξαρτήτως προσωπικών σχέσεων, πιστεύω δεν δικαιολογείται όλος αυτός ο χαμός από μέρους της κοινότητάς μας.
Επίσης, δείτε και την απάντηση της Foteini στο http://tuxlibrary.blogspot.com/2010/11/blog-post_23.html
Συνάδελφοι,
δείτε και την απάντηση της Foteini στο informationaddicted.blogspot.com. Ιδίως επειδή οι εποχές είναι δύσκολες αντί να ψάχνουμε να πυροβολήσουμε ανεξέλεγκτα καλό θα ήταν να βγαίναμε λίγο πιο έξω από τον δικό μας μικρόκοσμο. Και τι εννοώ με αυτό; Απλά, ότι σίγουρα η Κυριακοπούλου δεν ήθελε να υποτιμήσει τη δουλειά μας (νομίζω ότι αυτό που κάνουμε την υποτιμάει) και ότι καμιά φορά τα πράγματα τα βλέπουμε όπως θέλουμε να τα βλέπουμε και όχι όπως είναι στην πραγματικότητα.
Ας το δούμε λοιπόν το θέμα και από μια άλλη οπτική...
Βασικά περισσότερο διασκέδασα με το άρθρο παρά θύμωσα. Πιστεύω πως για να μην έχει μια βιβλιοθήκη χρήστες σάφως και μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει η κα. Κυριακοπούλου. Φαίνεται ανεπαρκής και εκπρόσωπος μιας παλαιάς κοπής επαγγελματιών, οι οποίοι κατά την αποψή μου είναι εξ΄ολοκλήρου υπεύθυνοι για την κατάσταση των βιβλιοθηκών στην χώρα. Συχνά βλέπουμε γραφικές φιγούρές σε διοικητικές θέσεις στις Ελληνικές Βιβλιοθήκες. Το προέδρος των βιβλιοθηκονόμων ιδιαίτερα ήταν αυτό που με διασκέδασε περισσότερο. Σε καμία περίπτωση δεν είναι προέδρος μου αλλά και ούτε με εκπρωσωπεί πουθένα ως επαγγελματία του κλάδου, είναι όμως πρόεδρος σε μια Ενωση επαγγελματιών(ούτε καν συνδικαλιστική) που βάσει των τελευταίων εκλογών της πρέπει να εκπροσωπεί γύρω στα 200 άτομα (και πολλά λέω). Λοιπόν να την χαίρονται όσοι την εξέλεξαν. Μιας και δεν είμαι μέλος της άνωθι ενώσεως μόνο διασκέδαση και χλεύη μου προκαλέι το άρθρο καθώς φυσικά δεν θεωρώ οτι εκπροσωπούμαι από κάτι βιβλιοθηκονόμους σαν τη κα. Κυριακοπούλου.
Κλείνοντας θα ήθελα να σχολιάσω κάτι που διάβασα πως παραποιήθηκαν τα λεγόμενα της κα. Κυριακοπούλου από τον δημοσιογράφο, θα ήθελα να αναφέρω πως αν όντως συνέβει το γεγονός, θα έπρεπε επώνυμα με επιστολή της να καταγγειλεί τον συγκεκριμένο Α.Ρ.Δ. (αλήτη ρουφιάνο δημοσιογράφο) Αν δεν το πράξει απλώς εκτείθεται περισσότερο και ισώς τα μέλη της Ενώσεως να πρέπει να αποφασίσουν αν τους καλύπτει ως εκπρόσωπός τους.
Υ.Σ. Δεν μου αρέσει Γιώργο που για να ποστάρω καποίο σχόλιο έπρεπε να ανοίξω gmail(κάτι που απεφύγα καιρό τώρα). Θα μπορούσες να δέχεσαι από ανώνυμους αλλά με προέγκριση. Για να αποφύγεις δυσάρεστες καταστάσεις.....
Δέσπ.
Η διαφωνία κατά τη γνώμη μου είναι σημαντκότερη από την αδιαφορία.
Αν και δεν έχω αντιληφθεί κανένα χαμό (λες;)Vera, είμαι σίγουρος ότι και οι τρεις μπλόγκερ που μέχρι τώρα εκφράσαμε την άποψή μας επώνυμα δεν "χτυπάμε ανεξέλεγκτα". Στους "δύσκολους καιρούς" κρίνονται όλα.
Des και εσύ καλώς ήρθες. Συμφωνώ με αυτά που γράφεις.
ΥΓ: Το παράπονό σου θα καταχωρηθεί και θα απασχολήσει... την επομενη ανοιχτή συνέλευση (του μυαλού μου)
Βέρα, μία μικρή επισήμανση. Ακόμα κι αν μιλάει για τη δημοτική βιβλιοθήκη της Καλλιθέας, δεν μπορεί να μην περνάει απ' το μυαλό σου ότι ο μέσος αναγνώστης τους περιοδικού που δεν έχει επαφή με το χώρο θα σκεφτεί ότι ίσως αυτό ισχύει παντού. Και συγγνώμη (κι εδώ γράφω ως υπάλληλος δημοτικής βιβλιοθήκης) οι δικοί μου αναγνώστες (επίσης συχνά αλλοδαποί, νοικοκυρές σε απόγνωση και παιδιά χωρίς υπολογιστές) δεν έρχονται στη βιβλιοθήκη για να ηρεμήσουν εκείνοι και "να τους παρατηρήσω εγώ από απόσταση ασφαλείας". Έρχονται για να συνεργαστούμε, για να εξυπηρετήσω κάθε τους πληροφοριακή ανάγκη, ενίοτε για να τους παρηγορήσω κιόλας (δε διδάχθηκα άδικα την Ψυχολογία του αναγνώστη). Ο πρωταρχικός μου ρόλος, όμως, είναι άλλος. Είναι να προσπαθώ την κάθε μέρα στη βιβλιοθήκη να την κάνω πιο παραγωγική και δημιουργικοί για τους επισκέπτες της και για 'μένα. Ο ρόλος μου είναι να είμαι επιστήμονας της πληροφόρησης, γιατί αν χάσω αυτό το ρόλο και περιοριστώ στην "παρατήρηση των ιστοριών" θα πρέπει να πάρω εργόχειρο και να ταυτιστώ με το τηλεθεάμων κοινό των μεσημεριανών εκπομπών.
Αυτά και πραγματικά, χωρίς καμία διάθεση επίθεσης (απλά θυμώνω λίγο όταν μπαίνω στο ίδιο καζάνι με δημοτικές βιβλιοθήκες όπως αυτή που διευθύνει ή της οποίας προΐσταται η κ. Κυριακοπούλου).
Υπήρξαν εξελίξεις:
http://tuxlibrary.blogspot.com/2010/11/gazino.html
Δημοσίευση σχολίου