"Αν δεν ήταν χθες, ήταν προχθές – όχι - … ήταν… ήταν βέβαια πριν γεννηθεί η μικρή… πριν γεννηθεί και ο μεγάλος… δεν είχαμε ακόμη παντρευτεί…τι λέω; Δεν τα «είχαμε φτιάξει» καν… ούτε βέβαια είχαμε μπει στη Σχολή, αφού ούτε το σχολείο δεν είχαμε τελειώσει ακόμη…"
Κάπως έτσι ξετυλίγοντας τα χρόνια που πέρασαν, κι όσο μίκραινε το κουβάρι, με ολοένα και μεγαλύτερη μανία, πρέπει χθες να σκεφτόταν η κυρά μου πριν αναφωνήσει και με τρομάξει τον αφημένο στον κόσμο μου: «21 χρόνια, πότε πέρασαν δηλαδή 21 χρόνια; Σαν σήμερα ξεκινούσαμε την κατάληψη στο σχολείο». Ξαπλώσαμε,και σαν τη Ρώπα με τον «Πετσάλνικοοο», κατά ριπάς μονολογούσε: "21 ΧΡΟΝΙΑ!... με ακούς καλέ; Μέτρα… μέτρα…".
Τι σε κάνει λοιπόν να θυμάσαι κάτι που έκανες στις 6 Δεκεμβρίου του 1990; Ίσως αυτό που έκανες τότε να σε καθόρισε με κάποιο τρόπο, η συμμετοχή σου να εμβάθυνε τη σημασία του μέσα σου, να φύτεψε κάπως την ενήλικη ζωή σου. Οι κοινωνικές εκρήξεις ίσως να είναι εσωτερικές δημιουργίες. Πάντα κάτι ξεφεύγει πάντως στην απόπειρά μας να μιλήσουμε γι’ αυτά, πάντα κάτι λείπει και δεν μπορούμε ούτε να τα περιγράψουμε, ούτε να τα ερμηνεύσουμε, ούτε δυστυχώς να τα σχεδιάσουμε ή να τα οργανώσουμε. Και αυτό δεν θέλω να το εκλάβεις ως περίπου μεταφυσική βεβαιότητα
Τα κοινωνικά γεγονότα έχουν το δικό τους χρονόμετρο. Εμείς είμαστε καταδικασμένοι να χρησιμοποιούμε το άλλο, που μετράει χρόνια, άλλοτε 21, άλλοτε 3. Τουλάχιστον η αμφισβήτηση πολλαπλασιάζεται με καταβολάδες.
Ο γιος μας χθες με ρώτησε γιατί οι αστυνομικοί φυλάνε τη Βουλή και δεν αφήνουν τον κόσμο να μπει μέσα...
11 σχόλια:
Σημαδιακή μέρα ξεκίνησε η αγάπη σας, τη μέρα που έφυγε ο Παύλος! Εκατό χρόνια σας εύχομαι και πάλι λίγα θα ΄ναι. :)
Τι απάντησες του γιου;
Έχω μεγάλη περιέργεια να μάθω τι του απαντήσατε..
Όντως Ρενάτα: έφυγε ο Παύλος. Όμως η αγάπη μας ήρθε χρόνια μετά...
Χαμένο επεισόδιο κάποιος με ρώτησε στο fb το ίδιο.... οπότε στην έχω έτοιμη την απάντηση και επειδή θα πέσει πιθανώς καζούρα, παρακαλώ να είστε επιεικής.....: Κουτσά-στραβά του είπα πως δεν έχουμε ακριβώς δημοκρατία, πως στην αρχαία Αθήνα η δημοκρατία ήταν αλλιώς, ότι τώρα βγάζουμε αντιπροσώπους που κάνουν πράγματα με τα οποία δεν συμφωνούμε, ότι η Βουλή δεν ανήκει τελικά στο λαό, αλλά στους βουλευτές που... προστατεύονται από τους αστυνομικούς για να μην πει μέσα κανείς και τους πλακώσει κτλ κτλ... Η ερώτησή του ήταν πιο εύστοχη από την απάντησή μου... Πιο πριν είχε ρωτήσει τι φυλάνε οι τσολιάδες στο Σύνταγμα.....
Δεν τους φυλάνε μόνο οι επίσημοι με τις στολές. Δείξ' του κι αυτό, για να έχει το νου του όταν θα ψάχνει από ποιον να φυλάγεται. :)
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=wCvb2dAqZes
Ο "κάποιος" είπε πως δε θα αξιολογήσουμε τις απαντήσεις...οι ερωτήσεις υπερτερούν σαφέστατα!
Πάντως από το '90 και το '91 μετά μετρώ τις καταβολάδες που εξελίχθηκαν σε υβρίδια καλλωπιστικά.
Λεπτολόγε Κατσαμάκη, όχι η αγάπη αλλά η εκ του σύνεγγυς αμοιβαία γνωριμία που οδήγησε σ αυτήν. Καλύτερα τώρα; :P
21 χρόνια παραμένει το Καλλιοπάκι όμως. Στις δύσκολες ερωτήσεις των μικρών, κι εγώ απαντώ ότι πιστεύω. Δεν θέλω να μου αποδώσουν ψέματα. :)
@Riski: τι γωτιές πάς να μου ανάψεις βρε; Και πως θα απαντήσω εγώ μετά στις απορίες; Μήπως να το κάνεις εσύ και να φωνάξουμε "κάποιους" να αξιολογήσουν τις απαντήσεις σου και να τις βρουν υποδεέστερες των ερωτήσεων; εεεε, τι λες Ρίσκι, τι λες;
@γρηγόρης στ.: Γρηγόρης Στ.: η Standards & Poor's των απαντήσεων...
υγ: νομίζω πως τα υβρίδια είναι πιο ευπαθή στις ασθένειες...
@Ρενάτα: πάλι μου τα ανακάτωσες... και τα είχα βάλει στη σειρά, μια χαρά ταξιθετημένα τα είχα και ήρθες και μου τα μπέρδεψες... :) Λοιπόν, το "Καλλιοπάκι" δεν το ήξερα πριν τη Σχολή. Προφανώς υπήρχε, αλλά δεν το ήξερα....
@Nefosis: μήπως να μας αφηγηθείς ένα δίδυμο ερωταπαντήσεων, έτσι για να κρίνουμε "κάποιοι' τις απαντήσεις σου; εεεεε, τι λες; τι λες;
Τι είδους ερωτοαπαντήσεις θες; Θρησκευτικού, πολιτικού ή αισθησιακού περιεχομένου; (Διαθέτουμε συλλογή). Πάντως, για τα πρακτικά, δεν σε επέκρινα. Συμφώνησα με την επιλογή της ειλικρίνειας. :)
Δεν θέλω να σου κάνω την έξυπνη, αλλά αναγκάζομαι εκ των πραγμάτων να σου πω ότι δε μασάω. (χο χο χο)
Όπως ξέρεις είμαι πιο έμπειρη στο θέμα από σένα και σε τέτοιες λούμπες εγώ δεν πέφτω πια. :)))))
Ως εκ τούτου, δεν απαντάω σχεδόν ποτέ σε ερωτήσεις. Δίνω το ερέθισμα μόνο και μετά κάνω εγώ τις ερωτήσεις, ίσως επειδή παραδέχομαι κι εγώ και συμφωνώ ότι όλο το ζουμί αυτές το έχουν.
Είναι πολύ ωραίο να δίνεις την ευκαιρία να διαλέγει κανείς τις απαντήσεις που του ταιριάζουν. Μετά κάθεσαι ανακουφισμένος και απολαμβάνεις. Είναι πολύ ωραία να ανακαλύπτεις πόσο λογικά και σωστά είναι αυτά που θα του έλεγες αν απαντούσες, απλώς και μόνο επειδή σου τα είπε (πολλές φορές και καλύτερα από σένα) εκείνος που υποτίθεται ότι ρωτάει εσένα για να μάθει.
Δοκίμασε και θα εκπλαγείς.
@nefosis: Μπορώ να παραγγείλω; Μπορώ; Μπορώ και συνδυασμό; Ας πούμε: αισθησιακές θρησκευτικού ή πολιτικές θρησκευτικού περιεχομένου; Πάντως αν είναι να διαλέξω θέλω αισθησιακές και στο blog σου: μην το κάνουμε εδώ... παιδική χαρά. Είμαστε κουλτουριάρικο blog...
@Riski: η δουλειά μου Ρίσκι είναι να υπηρετώ τις ερωτήσεις κατευθύνοντας σε απαντήσεις :)
Δημοσίευση σχολίου