«Το ξέρεις βέβαια:
μια απιστία ή ένα ψέμα
είναι ασήμαντα για την παγκόσμια ιστορία
πράγματα
- κι ανώφελα βεβαίως.
Εκείνη κινείται λιώνοντας λαούς
καίγοντας πόλεις
μ’ επαναστάσεις, πολέμους και κινήματα.
Πώς θα μπορούσε μια αμφιβολία
να της κόψει το δρόμο;»
Χρόνια προσπαθούσε να με πείσει.
Και λίγο πριν ο θάνατος του κόψει
το δρόμο
γύρισε και μου’πε:
«δεν πρόλαβα ποτέ να της πω
πως ήταν όμορφη εκείνο το πρωινό»
Καθώς η τελευταία του κουβέντα
δεν ήταν για την επανάσταση
σκέφτηκα
πως εκείνο το πρωινό πρέπει να ήταν
καθοριστικό για την έκβασή της
11 σχόλια:
Αποτέλειωσέ με κι εσύ...
ποιος πείθεται να πάει και ποιος να έρθει;
τι σημασία εχει;το ρήμα παραμένει ίδιο...
Πολύ όμορφο!!
BTW Χρόνια πολλά και καλά!!!
@Renata: εύκολο.... :)
@katabran: η οτική γωνία αλλάζει...
@serenata: Ευχαριστώ πολύ (και για τα δύο)
Χρόνια πολλά :-)(αργησα βέβαια μια μερούλα, αλλα δεν πειράζει, ε;)
υπέροχο!
gracias !!!
...
χρόνια καλά!πολύχρωμος!
γιωργο, πολλα και συντροφικα χρονια!
μουργος
Χρόνια πολλά!!! (ουφ δεν είμαι η μόνη καθυστερημένη ευτυχώς)
Δικό σου το ποίημα; Πολύ μεστό...η δεύτερη στροφή με άρεσε πολύ...
@αγκνίρα: δεν πειράζει... δεν πειράζει. (Μόνο που τελείωσαν τα ταρτάκια που είχα για κέρασμα)
@ανώνυμος: πρώτη φορά "ανώνυμος" ήταν τόσο εγκάρδιος εδώ μέσα! Ευχαριστώ
@μούργος: Πολύτιμες οι ευχές σου. Σε ευχαριστώ
@HappyHour: δικό μου, δικό μου... όπως είδες δεν είσαι η μόνη καθυστερημένη (με την καλή έννοια). όμως δεν έχω ταρτάκι να σε τρατάρω πια :(
καθοριστικό δεν είναι τίποτε (a priori και a posteriori...)
δεχόσαστε "χρόνια πολλά" για 40 ημέρες εεε;;
Ναι δεχόμαστε. Αλλά ταρτάκια δεν υπάρχουν :)
Δημοσίευση σχολίου