Εργάζομαι σε βιβλιοθήκες περίπου 10 χρόνια τώρα. Οι πελάτες του "μαγαζιού" είναι άλλοτε φοιτητές, άλλοτε στελέχη και διευθυντές μιας επιχείρησης, άλλοτε ερευνητές και πολίτες κάθε ηλικίας. Κοινό γνώρισμα στις περισσότερες περιπτώσεις, που θα απευθυνθούν σε μένα για να τους εξυπηρετήσω, είναι ότι σπάνια ξέρουν ακριβώς τι θέλουν ή ότι σπάνια θα πουν εξαρχής αυτό που αναζητούν (ένα θέμα, όχι ένα βιβλίο). Οπότε γίνεται το λεγόμενο "σκάψιμο": ψάχνεις να βρεις τι θέλει ο χρήστης εκτελώντας ουσιαστικά μια μίνι συνέντευξη.
Οι χρήστες έχοντας συνηθίσει να εξυπηρετούνται σπάνια, όταν εσύ θα κάνεις τη δουλειά σου όπως πρέπει (βρεις ή παραπέμψεις εκεί που θα βρουν αυτό που θέλουν) συχνά εκπλήσσονται! Ένα μεγάλο και "ολόκληρο", χαρούμενο και ανακουφισμένο "σας ευχαριστώ πολύ για τη βοήθειά σας" λέγεται συνέχεια. Σε μερικές περιπτώσεις θα ξανάρθουν ύστερα από λίγες μέρες με ένα συμβολικό δώρο: μια κούπα, ένα βιβλίο, ένα αντικείμενο για το γραφείο σου. Μου έχει τύχει και δημόσιο "ευχαριστώ" στη συμβολή μου... στην έρευνα τυπωμένο σε βιβλίο ενός συγγραφέα.
Και αυτή είναι η αγαπημένη μου εκδίκηση πάντα: "Μην με ευχαριστείτε. Αυτή είναι η δουλειά μου"...
2 σχόλια:
πράγματι μη με ευχαριστείτε αυτή είναι η δουλειά μου! Αλλά δε πρέπει να τους παρεξηγουμε διότι ο κόσμος είναι συνηθισμένος στην κλασσική ελληνική δημοσιουπαλληλιστικη νοοτροπία σε υπηρεσίες και φυσικά οχι εξοικοιωμενος με βιβλιοθηκάριους οπότε.. :) Κατι που ακούω συχνά και με κάνει να χαμογελώ είναι --Βιβλία νοικιάζεται?
Στη δική μου περίπτωση το "ευχαριστώ" συνεπαγεται συνηθως ενα κουτί γλυκά μετά η πριν μια ορκωμοσία.
Στη δική μου περίπτωση το "ευχαριστώ" συνεπαγεται συνηθως ενα κουτί γλυκά μετά η πριν μια ορκωμοσία.¨. :)
Δημοσίευση σχολίου