Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Δεν αντέδρασα


- Είδα να προσπαθούν να με νουθετήσουν για την τάξη και δεν αντέδρασα
- Είδα να αποπειρώνται τη δολοφονία μιας Βουλγάρας καθαρίστριας και δεν αντέδρασα
- Είδα τα δάση να καίγονται για μέρες και δεν αντέδρασα
- Είδα τους δικαστές να λαδώνονται και δεν αντέδρασα
- Είδα δοσοληψίες και ανταλλαγές δημοσιογράφων και πολιτικών και δεν αντέδρασα
- Είδα καλόγερους να αγοράζουν και να πουλούν και δεν αντέδρασα
- Είδα τους μπάτσους να σκοτώνουν ένα παιδί και δεν αντέδρασα
- Είδα τους εργολάβους να κυβερνούν και δεν αντέδρασα
- Είδα την εργασία να γίνεται απασχόληση και δεν αντέδρασα
- Είδα ναζί να χτυπούν μετανάστες και δεν αντέδρασα
- Είδα συνδικαλιστές να υποχωρούν και δεν αντέδρασα
- Είδα νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και δεν αντέδρασα
- Είδα τράπεζες να κοστολογούν τα όνειρά μου και δεν αντέδρασα
- Είδα κτίρια να καταρρεουν σαν τραπουλόχαρτα και δεν αντέδρασα
- Είδα πάρκα να γίνονται πάρκινγκ και δεν αντέδρασα
- Είδα την επαρχία να ερημώνει και δεν αντέδρασα
- Είδα πρεζάκια στη φυλακή και εμπόρους έξω από αυτήν και δεν αντέδρασα
- Είδα λάβαρα ορθοδοξίας να σηκώνονται και δεν αντέδρασα
- Είδα λάβαρα ιδεών να πέφτουν και δεν αντέδρασα
- Είδα κράτη να δολοφονούν και δεν αντέδρασα
- Είδα τον πλανήτη μου να χάνεται - μαντέψτε: και δεν αντέδρασα
- Είδα συντρόφους να διαφωνούν και δεν αντέδρασα
- Είδα αντιπάλους να ομογνωμούν και δεν αντέδρασα
Είδα εμένα να απορώ που δεν αντέδρασα, και δεν αντέδρασα
Δεν ξέρω πότε θα αντιδράσω. Όμως αυτό το τελευταίο με πονάει. Η ζωή μου δεν είναι θέαμα και εγώ ο θεατής της. Ίσως αυτή η απορία πρέπει να λυθεί:
Γιατί δεν αντέδρασα;

5 σχόλια:

doctor είπε...

Τελικά είμαστε παίχτες σε ένα παιχνίδι συμβιβασμού ή απλώς έχουμε κουραστεί από τις πολλές απογοητεύσεις;

Μου θυμίζει ένα τραγούδι των Στέρεο Νόβα:

"Να γνέψω καταφατικά στον συμβιβασμό ή να επιστρέψω οριστικά στον εαυτό μου;"

http://www.youtube.com/watch?v=tN0XPwqvVuA

Δημήτρης

Υ.Γ. Γιώργο χαίρομαι που σε (ξανα)βρίσκω.

Lalù είπε...

Γιώργο μερικές φορες δεν αντιδράς γιατί δεν ξέρεις από που να αρχίσεις. Όταν καίγονται όλα γύρω σου τι κανεις? Ψάχνεις για τη μάνικα η τρέχεις να σωθείς? Δεν ξέρω ακόμα την απάντηση. Εγώ προσπαθώ να κάνω και τα δυο, με αμφίβολα αποτελέσματα.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Αν και αυτοκριτικό δεν είναι αυτοαναφορικό το κείμενό μου. Έχοντας μπει πρόσφατα και ίσως αργά σε συλλογικότητες που δρουν και αντιδούν ξέρω ότι τα όριά μου είναι συγκεκριμμένα. Υπό αυτή την έννοια Lalu συμφωνώ στο "από πού να αρχίσεις". Η πληθώρα "ευκαιριών" όμως δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι του καναπέ. Η αμηχανία και αδυναμία και των τριών μας να εξηγήσουμε το φαινόμενο ικανοποιητικά για εμάς τους ίδιους σημαίνει ότι τουλάχιστον το θέμα μας βασανίζει. Όσο για τις απογοητεύσεις doctor (εγώ να δεις πως χάρηκα που σε ξαναβρήκα)πότε προλάβανε να μας εξουθενώσουν τόσο;

κόκκινο μπαλόνι είπε...

στο λέω κι εδώ, για την περίπτωση που δεν το είδες στο "σπίτι μου": πολύ καλό κείμενο! Σ'ευχαριστώ για την συμβολή!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Το μπαλόνι σου μπήκε ήδη στα favorites, πόσο μάλλον που... ψηφίζει θετικά...