καταλογογράφος, ταξιθέτης ή διαθέτης της καθημερινότητας και υπηρέτης μιας τέχνης απολαυστικής και παραγνωρισμένης
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Υπόδικες λέξεις
Στις λέξεις μας είπαμε κάποτε τα μυστικά και τα όνειρά μας κι ύστερα τρομαγμένοι τις απειλήσαμε πως αν τ’ αποκαλύψουν θα τις αφήσουμε μόνες τους, γυμνές, χωρίς τροφή και νερό, σε μια λευκή σελίδα να πεθάνουν.
8 σχόλια:
Αλλά αυτές τελικά τα ξέρασαν όλα και τότε εμείς πραγματοποιήσαμε την απειλή μας.
Καλημέρα!
Τι έκαναν κι αυτές; Μας στοίχειωσαν προς γνώση και παραμόρφωση...
Τελικά αν και οι λέξεις έχουν αυτή τη απαράδεκτη συμπεριφορά, σε κανένα δεν μπορείς πια να λες τα μυστικά σου...
Κι αν τις αφήσουμε εμείς, κάποιοι άλλοι θα τις αναστήσουν.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
γρηγόρης στ.
Τις πουλήσαμε για σιγουριά αφήνοντάς τες κενές νοήματος, κούφιες.
Όπως λέει και η Δημουλά: Οι λέξεις φταίνε. Αυτές ενθάρρυναν τα πράγματα σιγά σιγά ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν.
@Riski: Τι σόι παράδειγμα θα δίναμε αν δεν το κάναμε;
@Φαούδι: Υπάρχουν και άλλες λέξεις φαντάσματα: δημοκρατία, ειρήνη...
@Τσαλαπετεινός: Αυτό ξαναπέστο...
@Γρηγόρης στ.: Ναι είναι μάταιο τελικά όλο τούτο το μαρτύριο με τις λέξεις.
@Ρενάτα: Κουφάρια λέξεων στο χαρτί δηλαδή;
@Χαμένο Επεισόδιο: κλασικό δημούλειο τέχνασμα: να δίνουμε στα πράγματα ιδιότητες από το κόσμο των ανθρώπων!
Τελικά αν και οι λέξεις έχουν αυτή τη απαράδεκτη συμπεριφορά, σε κανένα δεν μπορείς πια να λες τα μυστικά σου...
(δε χαλάω χατίρι εγώ)
Δημοσίευση σχολίου