Σε μια χώρα που λέει πως "ο πολιτισμός είναι η βαρειά βιομηχανία της", φυσικά και θα ήταν αναμενόμενο το αρμόδιο υπουργείο να διαθέτει κεντρική υπηρεσία βιβλιοθήκης, που θα το συνδράμει με πληροφορίες σε όλο αυτό το σύνθετο και μεγάλο έργο που καλείται να κάνει. Το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού βέβαια και δεν έχει βιβλιοθήκη, ακολουθώντας το παράδειγμα του Υπουργείου Παιδείας.
Τα χρόνια που έχουν περάσει έχει αρχίσει να γίνεται ευρέως αποδεκτό ότι οι βιβλιοθήκες δεν είναι μόνο "κουλτούρα", αλλά και οργάνωση της πληροφορίας. Καθώς η πληροφορία (πρωτογενής και δευτερογενής) όλο και σαφέστερα είναι χρήμα, θα ήταν λογικό μεγάλοι οργανισμοί του δημοσίου να έχουν αναπτύξει τέτοιους οργανισμούς προς όφελος της τεκμηρίωσης του έργου που καλούνται να προσφέρουν.
Η μη ύπαρξη βιβλιοθήκης στο Υπουργείο Πολιτισμού δικαιολογεί και τη λογική που το Υπουργείο διαθέτει στην αντιμετώπιση εποπτευόμενων οργανισμών, όπως το ΕΚΕΒΙ. Εξάλλου το βιβλίο δεν παίζει... μπάλα...
Θα επαναφέρω το ερώτημα: είναι δυνατό να αντιλαμβάνεται ένα υπουργείο τη σημασία και το ρόλο των βιβλιοθηκών, όταν το ίδιο δεν υποστηρίζει τη λειτουργία βιβλιοθήκης στην κεντρική του υπηρεσία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου