Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Το άδειο μαντήλι (1948-2011)

..."Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμ' ο λυγμός του. Είμαι ένας δείπνος μυστικός, δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός, κι είμ' αδερφός του"

8 σχόλια:

Τσαλαπετεινός είπε...

τα κεράκια που λέγαμε...

γρηγόρης στ. είπε...

άρχισε να φυσάει βαρδάρης....

Ανώνυμος είπε...

Θηλιά στο λαιμό είναι αυτό το μαντήλι. Σκατά, όλοι οι καλοί πέθαναν φέτος, έχω παγώσει όλη μέρα σήμερα...

Narabuko είπε...

Αποχαιρέτα τα τα παιδικά σου ακούσματα... Μεγάλωσα μαζί του και σήμερα η θλίψη μου δεν περιγράφεται. Σιγά-σιγά αποχαιρετώ τα παιδικά μου ακούσματα... Σαν να μεγαλώνω μου φαίνεται.... Τα χρόνια περνάνε μαμά.....

Σταυρούλα είπε...

"Πάει καιρός που έφυγες
ξέρω σου λεν πως σ' έχω ξεχάσει
μα τα σημάδια μέσα μου
ούτε το ότι είσαι μακριά
ούτε ο καιρός θα σβήσει. "

Μάγια Φουριώτη είπε...

Γιώργο,
'Αδειο κατακόκκινο.
'Αδειάζει το κόκκινο;

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

σήμερα το βράδυ στην κουζίνα ενός σπιτιού κάπου στην Αθήνα μια γυναίκα και ένας άντρας 37 χρόνων, ένας πιτσιρίκος 7 και μία τσούπρα 17 μηνών χόρεψαν και γλέντησαν με τα τραγούδια του. Οι δυο μεγάλοι ήτα δακρυσμένοι.

Ανώνυμος είπε...

μα γιατι το τραγούδι να ναι λυπητερο...

φεγγαρένια