Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Ελάτε να γράψουμε ένα ποίημα


12 Δεκεμβρίου 2012
Λίγο μετά τις 10 το βράδυ
Αθήνα
40 χρόνων
1 χρόνο άνεργη
Έπεσε
Στο δρόμο
Από τον πέμπτο όροφο μιας πολυκατοικίας

6 σχόλια:

spiral architect είπε...

Όχι.
Δεν γράφω.
Δεν αντιγράφω.
Δεν μπορώ να συλλογιστώ.
Γιατί είδα τα κεριά στις πλάκες.
Μια Κυριακή στις εργατικές στο Περιστέρι.
Μια Κυριακή λίγο πριν μπω στο μετρό για τη δουλειά.
Άργησα να μπω στο μετρό και κάθισα σε ένα παγκάκι.
Κοίταζα τους ανθρώπους που σταυροκοπιότανε.
Είχε παιδιά; σκυλιά; αναρωτιόντουσαν.
Γαμώ τη παναγία σας, έβριζαν.
Ο παπάς κούναε το κεφάλι.
Αγανάκτησα.
Γιατί ρε;
Όχι.

Εργατικές Πολυκατοικίες Περιστερίου, καλοκαίρι 2012

Σταυρούλα είπε...

Έξω απ΄ το σουπερμάρκετ.
Μάνα ζητάει όχι ελεημοσύνη,
μισό κιλό ρύζι να φτιάξει στα παιδιά της, αν μου περισσεύει.
Βγαίνοντας άλλη,
συνομήλικη με τη μάνα μου θα ΄ταν ,
έτρεμε απλώνοντας δειλά ένα ποτήρι.
Γύρισα σπίτι, είδα το φαΐ στο τραπέζι.
Κόμπος στο λαιμό.

Ελευσίνα σήμερα

Ρουμπάκης Γιάννης είπε...

Απότιστο πάλι το γεράνι
παρά τα προκλητικά του κόκκινα
αρνήθηκες θεέ μου να το σπλαχνιστείς
να στείλεις μια βροχή
αφειδώλευτη
ή να πληρώσεις
το λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ
τώρα που βάναυσα οι άνεργοι
με ενέταξαν στο μισθολόγιο τους.

Τα έργα στον Αχελώο
απέχουν παρασάγγας
από το μπαλκόνι μου.

meril είπε...

πήγα για καφέ με τη Μαρία
ήτανε δύσκολη η κουβέντα
με τόσους που πλησίαζαν
το τραπέζι μας

όχι τόσο που μας εμπόδιζαν
με τα λόγια
όσο που κρατούσα το κεφάλι
χαμηλά
συνέχεια

αδύνατον να τους κοιτώ στα μάτια
πια

serenata είπε...

Οχι άλλος πόνος!
Ως πότε;...

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Σας ευχαριστώ όλους. Πολύ...