Πρέπει να γράψουμε μια μέρα ένα ποίημα για το παγάκι που λιώνει, για το στραβωμένο πηρούνι, για το παιδί που παίζει με τα παιχνίδια του, για ένα βλέμμα που δεν κάθισε επάνω σου για πολύ.
Πρέπει να γράψουμε για τις σταγόνες της βροχής που πνίγονται στη θάλασσα και τα τσαλακωμένα χρόνια μας, ένα ποίημα για τα παλιά σχολικά βιβλία των παιδιών που γέρασαν, για τα χρησιμοποιημένα προφυλακτικά, τις χρησιμοποιημένες σύριγγες και τους χρησιμοποιημένους ανθρώπους. Πρέπει να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε για τα ανοιξιάτικα λειβάδια , για το στιλπνό σοκολατένιο καρπό της χαρουπιάς να γράψουμε, για το στυλό που τέλειωσε το μελάνι του, για όσους φοβούνται μην τους πάρουν τη θέση.
Όλα αυτά σου τα λέω όπως μου έρχονται τώρα - υπάρχουν κι άλλα που δεν έρχονται και μένουν κρυμμένα - ωστόσο πρέπει και σ' αυτά να αναφέρεται το ποίημα: τα κρυμμένα, δηλαδή.
Όταν πάψουμε να ασχολούμαστε με τα ασήμαντα πράγματα στην ποίηση, πρέπει πια να μιλήσουμε και γι' αυτά που προείπα.
Για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να απαντήσουμε επιτέλους πού πάνε τα χειροκροτήματα όταν τελειώνουν.
9 σχόλια:
Υπάρχουν κι άλλα που δεν έρχονται και μένουν κρυμμένα...
Μόνος σου απαντάς στην ερώτησή σου, κρυμμένα μένουν και τα χειροκροτήματα. Απλώς κρύβονται μέσα μας και δυναμώνουν όταν και όπως πρέπει...
Μου άρεσε πολύ αυτό το κείμενο. Καλημέρα :-)
Για όλα αυτά που λες και για όσα δεν λες πρέπει να γραφτούν, όχι ένα μα πολλά ποιήματα. Κι έπειτα πρέπει να μαζευτούν σε μια μεγάλη συλλογή που στον τίτλο της θα έχει τη λέξη "ασήμαντα".
Μόλις τα δούμε, τα αναγνωρίσουμε και πάψουμε να τα θεωρούμε δεδομένα, μόλις τα αγαπήσουμε όλα αυτά τα μικρά που μας ζεσταίνουν στην καθημερινότητα, τότε θα το γράψουμε αυτό το ποίημα
Έποπα, ποιος θα ορίσει τι είναι σημαντικά ή ασήμαντα;
Γιώργο, τα κρυμμένα θα ΄ταν ωραία συλλογή και τίτλος :)
Κρυμμένα-οι όμως δεν μένουν όσα-οι αγαπάμε
Ολα τα μικρά μα τόσο σημαντικά.
Εκείνα που δίνουν χρώμα στη ζωή μας.
Εκείνα που θεωρούμε δεδομένα μέχρι να....τελειώσουν.
Σταυρούλα, ο Κατσαμάκης φυσικά που είναι αρχηγός.
;-)
@Polyanna: Γι' αυτό δεν τα έβρισκα... είναι καλά κρυμμένα λοιπόν... Καλη εβδομάδα
@Τσαλαπετεινός: οι μικρές συλλογές είναι πιο χρηστικές νομίζω
@fvasileiou: το έχει κάνει ο Ρίτσος αυτό, νομίζω
@Σταυρούλα: είναι αυτό που λέει παραφρασμένη η παροιμία: το λάδι και η αγάπη βγαίνουν πάντα στην επιφάνεια :)
@serenata: στα μικρά καθρεπτιζόμαστε προφανώς εμείς οι... σημαντικοί...
@τσαλαπετεινός: να το κάναμε "συντονιστής" ίσως; Πολύ βαρύ το "αρχηγός"
ευχαριστώ για την έμπνευση... αυτή την ερώτηση τη σκεφτόμουνα για μέρες. κι έτσι, έδωσα τη δική μου απάντηση... (ελπίζω να διαβάζεις αγγλικά.)
http://travellerlina.blogspot.gr/2013/02/these-little-creatures-called-applauds.html
@travellerlina: το διάβασα... πολύ ενδιαφέρον- έτσι είναι τα ερωτήματα, αναπαράγονται
Δημοσίευση σχολίου