Στις 9 Ιουνίου έχω γενέθλια – τη Δευτέρα δηλαδή κλείνω τα
40. Σαράντα. Όπως είχα πει περίπου και πριν 10 χρόνια ξεχνώ το 3 (τότε το 2) από
μπροστά και το βλέπω πια μόνο από πίσω. Τούτο σημαίνει ποικιλότροπα πως και
επισήμως είμαι ένας ώριμος άντρας, ένας μεσήλικας. Το ότι δεν νιώθω και ίσως
δεν μοιάζω με έναν τέτοιο όπως τον έχω στο μυαλό μου είναι μάλλον καθαρά
προσωπική στάση απέναντι σε αυτό το δεδομένο. Όπως και να είναι με λένε βέβαια «κύριο»
εδώ και καιρό, κάποιοι εικοσάρηδες και οι συμμαθητές του γιου μου μού μιλούν
στον πληθυντικό – σαν να μην χωρούν τα χρόνια μου σε έναν ενικό.
Δεν είναι βέβαια που γίνομαι 40, αλλά που δεν θα είμαι πια
30 - δεν θα έλκω δηλαδή από το πρώτα χρόνια
της δεκαετίας μια αναίρεση της ωριμότητας. Αν κάτι μου λείπει ήδη από τα χρόνια
εκείνα … είναι που ήμουν ανέμελος και ανέφελος, ελεύθερος ή έτσι νόμιζα. Δικά
μου είναι τα χρόνια και οι εμπειρίες και οι απώλειες που φέρνει ο χρόνος. Θα
συνεχίσω προφανώς να πιστεύω πως μπροστά μου είναι το μέλλον, πως μπορώ, αν θελήσω,
να το αλλάξω – να αποφασίσω «τι θα γίνω όταν μεγαλώσω».
Όταν μεγαλώσω νομίζω θα γίνω αεροπόρος – και θα πετώ στα σύννεφα.
11 σχόλια:
Απορία: Υπάρχουν και τέτοιες ηλικίες;
(Πού να βλέπεις το 4 να γίνεται 5, 6 και πάει λέγοντας...)
Σου στέλνω τις ευχές μου για ό,τι κι αν γίνεις όταν μεγαλώσεις.
Να φανταστείς ότι εγώ πάντα ήθελα να γίνω άνθρωπος, όταν μεγαλώσω, αλλά όσο περνούν τα χρόνια όλο και δυσκολεύομαι.
Αφήνω τα δώρα μου:
ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΧΡΟΝΟΥ
Φιλοσοφείς τρυφερότητα
χωρίς φιλοσοφία
στέργεις αιωνιότητα
μονάχα με το βλέμμα
είσαι μια ζωντανή βαθειά
σελίδα σώματος
π' αστράφτει σε παρθενικότητα.
Ο χρόνος είν ακόμη για σένα
θρίαμβος
και σου τον εύχομαι πάντα.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Για τα σένα ψάχνω ώρες, μια ωραία μουσική, τώρα που η εφηβεία σου επιεικώς γίνεται σαράντα. Δεν μπορείς να φανταστείς από πού ξεκίνησα και τι έχω ακούσει στο μεταξύ. Κοίτα πού κατέληξα:
Sound of silence - Panflute -Gheorghe Zamfir
https://www.youtube.com/watch?v=WJiFasiLs1A
κ.κ.
Έλα, έλα... μην γκρινιάζεις.
Που να δεις πως "τσούζει" το... 60.
Όπως και νά'χει, σου εύχομαι ό,τι όνειρο υπάρχει μέσα στην καρδιά σου, και ό,τι σχέδιο μέσα στον νου σου, να γίνεται πραγματικότητα.
Πω πω! Πέρασαν κι όλας πόσα, είκοσι τόσα χρόνια που σε γνώρισα Γιώργο! Ήσουν νεαρός εικοσάρης κι εγώ η κυρία... [τάδε]. Και βέβαια, ο πληθυντικός, αυτός ο πληθυντικός! Δεν χωρούν λες τα χρόνια πάντα σε έναν ενικό. Ή μήπως χωρούν; Ναι, χωρούν!
Όταν μεγαλώσεις κι άλλο, νομίζω θα γίνεις ποιητής.
Χρόνια πολλά βιβλιοθηκάριε! Φιλιά στη διπλανή σου. Καλή τύχη στα παιδιά σου!
Εγώ έναν δεκαεξάρη έφηβο γνώρισα εκείνη την Κυριακή ;)....
μα καλά τι γιορτάζαμε πέρσι στις 9 Ιουνίου;)
τα καλύτερα εύχομαι για τα χρόνια που έρχονται ;)
Γιώργο, πολύχρονος με υγεία!
Εύχομαι τα καλύτερα να βρίσκονται στα χρόνια που θα έρθουν!
Καταρχάς, να απολογηθώ για ένα περίεργο λάθος στο κείμενο, που ευτυχώς διορθώθηκε μετά τη σωτήρια παρέμβαση των γνωστών θαμώνων...: Η αρχική μορφή του κειμένου έδινε ως ημερομηνία γενεθλίων την Τετάρτη στις 11, που δεν είναι όμως τα δικά μου γενέθλια, αλλά του γιου μου. Τις διαδρομές του νου μου και του υποσυνειδήτου, την ώρα που έγραφα, αρνούμαι να τις ακολουθήσω- ας μας πει ο θείος Σίγκμουντ γι' αυτά τα πράγματα. Όπως και να 'ναι, το λάθος διορθώθηκε!
@Rosa Mund.: Πανάκριβα, όπως πάντα, τα δώρα σου. Σε ευχαριστώ πολύ.
@Silia: Σίλια τα λόγια των φίλων απαλύνουν το... τσούξιμο. Καλή ώρα...
@Κατερίνα Τοράκη: πάντα ακριβές οι ευχές σου και πάντα ενθαρρυντικές για μένα. Σε ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. (Τα φιλιά τα έδωσα).
@γρηγόρης στ.:ναι, δεκαέξι ήμουν μόλις πριν ένα μήνα...
@rubinakiM: ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ!!!! Τα έχω μια φορά κάθε χρόνο, την ίδια ημερομηνία - αν δηλαδή δεν τα μπερδέψει το υποσυνείδητό μου!
@Κροτ: Εδώ που είμαι θα έρθεις... ουπς περίμενα πιο περιπαιχτικό σχόλιο... συγκρατήθηκες λέω... τι καλοί που είναι οι φίλοι στις δύσκολες στιγμές. Σε ευχαριστώ Κροτ ;)
@Snowball: Μακάρι χιονόμπαλα, μακάρι! Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου
Δεν κανουμε με αστεια με αυτα που ξερουμε με ασφαλεια πως θα παθουμε :))))
Δημοσίευση σχολίου