Μια φορά ένα κορίτσι το πήρε ο ύπνος. Τα στήθη του σαν μπουμπούκια ανοίχτηκαν καθώς έγυρε στο πλάι. Ονειρεύτηκε ένα αγόρι γυμνό να πλησιάζει η ανάσα του ήταν της κόλασης υπόσχεση και το καυλί του χαρμόσυνη καμπάνα της Κυριακής.
Την άλλη μέρα τον ονειρεύτηκε πάλι και κάθε βράδυ εκείνος ερχόταν στα όνειρά της. Κι εκείνη τον αγάπησε και στην ημέρα έπαψε πια να ζει και στου ύπνου τον κόσμο συνήθισε να περιφέρεται αναζητώντας τον. Και τα στήθη της ωρίμασαν σαν πορτοκάλια που έφτασε η ώρα να τα κόψεις απ' το δέντρο καθώς έγερνε στο πλάι και το αγόρι κάθε βράδυ σαν χαρμόσυνη Κυριακή ερχόταν και τα χρόνια περνούσαν και μια νύχτα η ανάσα του ήταν της νύχτας το ψυχρό αγέρι και η καμπάνα του ήχησε πένθιμα τρεις φορές και πλησιάζοντας την έπιασε σφιχτά με τα χέρια του απ' το λαιμό και την έπνιξε.
Κι η κόρη από τότε δεν ονειρεύτηκε ξανά. Μόνο παντρεύτηκε κι έκανε πολλά παιδιά κι έζησε αυτή καλά κι εμείς καλύτερα.
***
ο πίνακας είναι του Aldo Bahamonde
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου