Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Λευκό παλίμψηστο


Στην άκρη του χαρτιού δυο λέξεις, «σ’ αγαπώ» ίσως ή «δεν ξέρω». Με τον καιρό γεννήσανε, ήρθαν κι άλλες από άλλα μέρη, αυξήθηκαν και πλήθυναν και γίνανε ένα μικρό χωριό κι ύστερα ολάκερη πoλιτεία, μια ιστορία σωστή. Ένα βράδυ χιόνισε πολύ, και την επόμενη και τη μεθεπόμενη και για κάμποσες μέρες. Σκεπάστηκε η ιστορία και έμεινε πάλι άσπρο το χαρτί. Να περιμένει δυο λέξεις πάλι να γραφτούν, «σ’ αγαπώ» ίσως ή «δεν ξέρω»…

* ο πίνακας είναι του Pieter Bruegel του πρεσβύτερου

13 σχόλια:

Snowball είπε...

Όμορφος είναι...

Τσαλαπετεινός είπε...

Ας μη γραφτούν δυο λέξεις. Η μια αρκεί. Η πρώτη.

Χαμένο Επεισόδιο είπε...

Κι έτσι δημιουργούνται οι κύκλοι, κι εμείς μαθαίνουμε να μην αναπολούμε την αρχή και να μην φανταζόμαστε το τέλος.

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Μπα..... Κι οι δυο ωραίες είναι

Dead Posts Society είπε...

Όμορφο! Θυμήθηκα αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=FcglyhUre4w

Ανώνυμος είπε...

Άς χιονίζει, αρκεί να μην έρθει παγωνιά

Nefosis είπε...

Ωραίο το λευκό, αλλά βλέπω πολύ πράσινο. Είναι κι ένα σωρό κόσμος από πάνω και κάτι κάνουν. Μήπως καρφώνουν το θεριό ή μπας και κάνουν πατινάζ;
Και 2 λέξεις για ν' αποδείξω πως δεν είμαι μποτ; Όσο πάει δυσκολεύει. :)

Το Φαουδι είπε...

Η προσποιητή αθωότητα του λευκού... σαν να μην γράφτηκαν ποτέ τα από κάτω...

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Snowball: Τόσο κόπο έκανα να γράψω 5 φράσεις και εσύ μου λες για τον πίνακα; Ποιος τον ξέρει εξάλλου αυτόν τον Bruegel;

@Τσαλαπετεινός:Η μία είναι περίπου ο έρωτας, η δεύτερη είναι περίπου ο θάνατος. Και οι δυο μαζί, η αμφιβολία φίλε.

@Χαμένο Επεισόδιο: είσαι στο κλίμα του μυαλού μου :) Το θέμα είναι ότι και να συνειδητοποιείς την επαναλαμβανόμενη (αναπόφευκτη) πορεία των πραγμάτων συνεχίζεις να αγωνιάς και να αγωνίζεσαι για το επόμενο επεισόδιο της ζωής σου. Πάλι καλά. Γιατί αλλιώς δεν θα είχε ενδιαφέρον...

@Κατερίνα Μαλακάτε: Συμφωνώ απόλυτα.

@Dead Posts Society: Αυτά τα λινκ με ό,τι αγαπάμε ευτυχώς δεν θα τα κάνουν ποτέ τα μηχανήματα και η τεχνολογία μόνα τουςς. Πολύ ωραία η σύνδεσή σου...

@nefosis: ή τα δακρυγόνα σου έχουν πέσει βαριά, ή τα δακρυγόνα σου έχουν πέσει βαριά. (Μποτ;)

@Φαούδι: Πρέπει να ξεσκεπάσουμε το λευκό, να αποκαλύψουμε το ψέμα του...

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Ανώνυμος: Για το δαίμονα που κρύβει τα σχόλιά σου τα είπα και στο προηγούμενο ποστ. Εδώ θα πω το εξής: αλήθεια είσαι υποστηρικτής του μικρότερου κακού; Εννοώ: αν είναι να χιονίσει τουλάχιστον να μην έχει παγωνιά... Ο γιατρός λέει να περιορίσουμε τις δόσεις "βενιζελίνης" και "παπαδημόλ", γιατί η μεγάλη δοσολογία προκαλεί παρενέργειες :)

katabran είπε...

η αφεντιά μου το γράφει ως μια λέξη:
"σαγαπώ"
πώς σου φαίνεται;

αγκνιρα είπε...

Καλημέρα Γιώργο :-)
Σήμερα αρχίζει η Άνοιξη (ελπίζω και σε σας, για να πετάξετε αητό μέσα στον ήλιο.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Katabran: το βρίσκω (αυτό το "σαγαπώ") λίγο σαν ξόρκι; ενώνεις δυο λέξεις με το έτσι θέλω. Βέβαια κάτι μέρες σαν τη σημερινή αυτό φαίνεται αναγκαίο: κάνει τόσο κρύο... Καλημέρα Katabran και καλή εβδομάδα.

@Αγκνίρα:
α. Καλημέρα Αγκνίρα :)
β. Χαρταετό δεν πετάξαμε
γ. Χθες έβρεχε
δ. Σήμερα ρίχενι χιονόνερο και φυσάει διαβολεμένα
ε. Η Άνοιξη θα αργήσει λίγο φέτος στην Ελλάδα (αν έρθει).
στ. Και πάλι καλημέρα Αγκνίρα...