Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Ένας παλαιολόγος


Ήρθε. Ψάχνει για έναν Παλαιολόγο- ελάχιστα γνωστά γι' αυτόν- μόνο ένα λήμμα στον Πυρσό. Οι ιστορικοί ερίζουν, άλλοι τον ταυτίζουν με τον Κωνσταντίνο ΙΑ΄, άλλοι τον αναφέρουν έτσι, άλλοι αλλιώς. Όπως και να είναι, ψάχνουμε μαζί του. Από βιβλίο σε βιβλίο. Είναι πιτσιρικάς, φοιτητής. Κάποια στιγμή μας λέει περί τίνος πρόκειται:

"η κοπελιά μου κάνει ένα διδακτορικό και τη βοηθάω... αν το τελειώσει γρήγορα θα έρθει κοντά μου... σας ευχαριστώ πολύ που με βοηθάτε...!"

Παραμονές των Χριστουγέννων του 2012- η πόλη άδεια και μίζερη. Θα υπάρξουν αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, άλλη μια γυναίκα αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει (ευτυχώς την έσωσαν), συλλαλητήρια πλημμυρίζουν το Κέντρο, οι φασίστες παρελαύνουν στους δρόμους των πόλεων. Κι ένα αγόρι ψάχνει σε μια βιβλιοθήκη να βρει ένα Παλαιολόγο που θα φέρει κοντά το κορίτσι του.

14 σχόλια:

spiral architect είπε...

Ο Γυρισμός ... γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Καλές γιορτές να έχουν τα παιδιά, μαζί τους και όλοι εμείς ...

Nefosis είπε...

:)

Ανώνυμος είπε...

Ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω μας, ακόμα κι αν χαλάει ο κόσμος, οι άνθρωποι θα ερωτεύονται και θα παλεύουν και η ζωή θα συνεχίζεται γιατί
"Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να 'ν ήμερος να `ναι άκακος
λίγο φαΐ λίγο κρασί
Χριστούγεννα κι Ανάσταση".
Και πάντα θα υπάρχει ένα αγόρι, που ψάχνει τον τρόπο, ώστε να φέρει κοντά το κορίτσι του.

κ.κ.

Σταυρούλα είπε...

Πού και πού ένα χαμόγελο και μια ανάσα :)

meril είπε...

:)

γρηγόρης στ. είπε...

Αυτός όμως όταν θα έρθει η καλή του δε θα βλέπει καθόλου μίζερη και άδεια την πόλη......

Theorema είπε...

Λίγη γλυκύτητα μέσα σε πικρούς καιρούς. Μα τι ωραίο!

e-scriptorum είπε...

Κάτι τέτοιες στιγμές, είναι που αγαπάμε στο επάγγελμα μας.
Κάτι τέτοιες στιγμές που ο χρήστης δεν ξέρει τι θέλει.....αλλά ξέρει γιατί το θέλει.
Κάτι τέτοιες στιγμές που βιβλιοθηκονόμος δεν στραβομουτσουνιάζει....αλλά με υπομονή και κατανοήση προσαρμόζεται στο χρήστη που έχει μπροστά του.
Κάτι τέτοιες στιγμές που από απρόσωπες διεκπεραιωτικές γίνονται ανθρώπινες, δίοδοι επι-κοινωνίας.

Τσαλαπετεινός είπε...

Βαζω στοίχημα ότι του είπες την ιστορία ενός φαντάρου που πήρε άδεια για να πάει σε μια εκδήλωση όπου ζήτησε μια αφιέρωση από την τιμώμενη συγγραφέα για να τη στείλει στο κορίτσι του...

;-)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@spiral architect: Καλές γιορτές και σε σένα. "
"...Τους δρόμους που ερχόσουνα κοιτάζω,
τις ώρες που διαβαίνουνε μετρώ,
του γυρισμού τις μέρες λογαριάζω,
αγάπη μου γλυκιά σε καρτερώ..."

@nefosis: καλές γιορτές!

@κ.κ.: μοιάζει αισιόδοξο όλο αυτό, έτσι;

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Σταυρούλα: Ψιχαλίζει Σταυρούλα (χαμόγελα και ανάσες)

@meril: Καλές γιορτές!

@γρηγόρης στ.: πόσο ευάλωτη η αντίληψή μας... πόσο ευάλωτη :)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Theorema:Και αληθινό.

@e-scriptorum: η δεύτερη φράση σου τα λέει όλα! Πάντως, ναι, είναι γενναιόδωρη η δουλειά μας σε τέτοια. Ευτυχώς δεν δουλεύουμε σε αστυνομικό τμήμα ή σε εφορεία...

@Τσαλαπετεινός: Τι λες βρε; Εγώ αυτές τις ιστορίες δεν τις λέω δημόσια.... (tee hee hee)

Ανώνυμος είπε...

Ο καλλίτερος ίσως λόγος για να κάνει κανείς έρευνα :)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@fvasileiou: και ο καλύτερος για να τη διευκολύνει κανείς... :)