Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

τη 26η Φεβρουαρίου 1948...


Ένα γράμμα μόνο η αρχή του. Τόπος. Χρόνος. "Αγαπητέ μου Θόδωρε". Το χαρτί διπλωμένο σε ένα σχολικό βιβλίο και ξεχασμένο εκεί 64 χρόνια. Ένα γράμμα που δεν στάλθηκε ποτέ. Ένα γράμμα που κανείς δεν έλαβε. Μια άγνωστη συνέχεια χαμένη για πάντα. Δασείες, ψιλές, περισπωμένες και δοτικές ανεπίδοτες.

Κι άνθρωποι καμιά φορά με μόνη την αρχή τους. Τόπος, χρόνος, και δοτικές ανεπίδοτες

7 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Για το κάθε τι υπάρχει ο κατάλληλος τόπος και χρόνος . Επιδόθηκε σε σένα τώρα. Ήρθε λοιπόν η στιγμή του ;)

ο κυριος αμ είπε...

Τι ήταν αυτό που τον έκανε να μην ολοκληρώσει την επιστολή του ;
1948 ...λες ;

serenata είπε...

Περίεργο...
Τι να είχε συμβεί άραγε;

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Σταυρούλα: αν το σκεφτείς, το ταξίδι αυτής της επιστολής δεν έχει τέλος. Όπως και η ίδια.

@κύριος αμ: Ίσως μια άλλη αρχή να ήταν καλύτερη. Το γράμμα θα γράφτηκε πιστεύω. Ξέμεινε αυτή.

@serenata: το πιο περίεργο νομίζω πως είναι πως έμεινε αυτή, ενώ δεν στάλθηκε.

Nefosis είπε...

Γι αυτό, να τα δίνουμε όλα στην ώρα τους.

γρηγόρης στ. είπε...

Ανεπίδοτο, αλλά επισημαίνει και αναγνωρίζει πως είναι αμελής.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

@Nefosis: αν είχε επιδοθεί το γράμμα δεν θα μιλούσαμε καθόλου γι' αυτό. Λέω εγώ...

@γρηγόρης στ.: Να δεις που στην επιστολή που τελικά θα έστειλε δεν θα υπήρχε αυτή του η αμέλεια...