Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Προσευχή



Με τους αγκώνες
ακουμπισμένους στο τραπέζι κάθομαι
αιώνες τώρα και σε περιμένω,
απέναντί μου να σταθείς και να
ρωτήσεις:
- Τι;
Και τότε εγώ
θα σου απαντήσω:
- Γιατί άργησες τόσο πολύ;

2 σχόλια:

roubinakiM είπε...

Ας φανερωθεί λοιπόν ο άλλος,
ας με αποσπάσει - σαν μάνα που έρχεται να αναζητήσει το παιδί της - από την κοσμική λάμψη και την κοινωνική τύρβη
ας μου ξαναδώσει "τη θρησκευτική εσωτερικότητα, την αυστηρότητα" του ερωτικού κόσμου.
(Ρ. Μπαρτ)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Πάει και σε βρίσκει η θρησκευτικότητα κάτι στιγμές γεμάτες ερωτισμό έχω να πω εγώ πάλι!