Είναι το αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, η οποία πια συγκαταλέγεται στα αξιοθέατα της πολωνικής πρωτεύουσας. Δεν θα μπορούσαν να μην περιλαμβάνονται και οι βιβλιοθήκες στα στοιχεία αυτού του ταξιδιού - πόσο υπομονετικοί θα έπρεπε να είναι οι φίλοι στην απαίτησή μου να μπω σε κάθε βιβλιοθήκη, από τις όχι και λίγες που συναντήσαμε στις διαδρομές μας! Κυρίως για να διακρίνω τη θέση τους στη ζωή της πόλης και των ανθρώπων της.
Η νέα Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη ολοκληρώθηκε το 1999. Είναι ένα κτίριο με βιοκλιματικό σχεδιασμό που εκτός από τα 40.000 m2 για τη βιβλιοθήκη διαθέτει χώρο και για εμπορικές χρήσεις (60.000 m2). Το στοιχείο της συνύπαρξης με τους εμπορικούς χώρους ξενίζει αν και φαίνεται πως μάλλον εξυπηρετεί την οικονομική ενίσχυση της βιβλιοθήκης, παρά εντάσσεται σε κάποιο ιδεολόγημα νεοφιλελεύθερου τύπου. Ακόμη κι έτσι η κατεξοχήν βιβλιοθήκη είναι ξεχωριστός χώρος "ενωμένος" με γυαλί και σίδερο με το υπόλοιπο τμήμα.
Ξαφνιάζει η παρουσία δελτιοκαταλόγων στο αναγνωστήριο και φαντάζει αναχρονισμός στη μοντέρνα και μινιμάλ αισθητική του , αν και "κουκουλώνεται" με έξυπνο τρόπο.
Είναι μεγάλη η επισκεψιμότητα στους κήπους γύρω και πάνω από τη Βιβλιοθήκη, εξάλλου η θέα στο Βιστούλα και τη γύρω περιοχή είναι εντυπωσιακή.
Ιδιαίτερη μνεία ας γίνει στο αναγνωστικό κοινό. Εδώ, τυπικά δείγματα...
Μια άλλη ιδιαίτερη περίπτωση είναι η Εθνική Βιβλιοθήκη της Πολωνίας που δεν στεγάζεται σε ένα μοναδικό κτήριο. Εντυπωσιακό είναι το Krasiński Palace που φιλοξενεί τις "ειδικές συλλογές", το οποίο τον καιρό αυτό συντηρείται και δεν κατέστη δυνατό να το επισκεφθούμε. Στον εξωτερικό χώρο "βόσκουν" μεταλλικοί Πήγασοι ...
Περπατώντας στην Παλιά Πόλη συναντήσαμε τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βαρσοβίας, η μάλλον ένα από τα παραρτήματά της. Ομολογουμένως η συνεννόηση στα αγγλικά με τους συναδέλφους ήταν μάλλον κατ' επίφαση συνεννόηση...
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τις βιβλιοθήκες είχε να μας αφηγηθεί και ένα από τα λίγα υλικά εκθέματα του Εβραϊκού Μουσείου στη Βαρσοβία, το βιβλίο που αφηγείται το όνειρο ενός διάσημου λογίου και ραβίνου του 16ου αιώνα, του Dawid Darszan για τη δημιουργία βιβλιοθήκης για τα εβραιόπουλα της Βαρσοβίας
Το ταξίδι τελείωσε στην Κρακοβία. Ο χρόνος για την περιήγηση στην πόλη ήταν λίγος. Επομένως το library viewing εξαντλήθηκε στην... επιφάνεια των πραγμάτων.
5 σχόλια:
Χρόνια πολλά, ταξιδιώτη!
Ενδιαφέροντα Γιώργο όλα αυτά. Τι σημαίνει να είναι η Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη αξιοθέατο; Ένα ελληνικό παράδειγμα;
@Δύτης των Νιπτήρων: Σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνε - για το "ταξιδιώτη", διπλά!
@Κατερίνα Τοράκη: Στους τουριστικούς οδηγούς θα βρεις αναφορές "must see" για την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη. Είναι κάτι που θα σου πουν και φίλοι που έχουν πάει, πως αξίζει να δεις, ακόμη κι αν δεν είσαι βιβλιοθηκονόμος. Το αξιοθέατο της βιβλιοθήκης είναι βέβαια το κτίριο, κυρίως ο σχεδιασμός του, οι κήποι του. Φαίνεται να καμαρώνουν και οι ίδιοι για τη μοντέρνα αντίληψή τους. Γεγονός είναι ότι δεν θα βρεις ελληνικό παράδειγμα ανάλογο, εννοώ μια βιβλιοθήκη που να θεωρείται τουριστικό αξιοθέατο. Ίσως η Εθνική Βιβλιοθήκη στην Πανεπιστημίου να έχει μια τέτοια θέση/ρόλο, όμως είναι τόσο θλιβερή η κατάστασή της που δεν νομίζω πως αφήνει στον επισκέπτη ικανοποιημένη την αισθητική του περιέργεια. Το νέο κτίριο στο Φάληρο ίσως να θελήσει να παίξει τέτοιο ρόλο, αφού καταφέρει να πείσει ξένους να κινηθούν προς αυτή την περιοχή.
Εν τέλει η βιβλιοθήκη ως αξιοθέατο λειτουργεί κάπως και ως σύμβολο της πνευματικής εικόνας μιας χώρας.
Χρόνια πολλά Γιώργο. Καλοτάξιδος!
Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα!
Δημοσίευση σχολίου