Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια μικροκαμωμένη γυναίκα που καθάριζε τις βρωμιές των ανθρώπων. Όλη της τη ζωή κυκλοφορούσε ανάμεσά τους και εξαφάνιζε ό,τι αφήναν πίσω τους, ό,τι δεν χρειάζονταν πια και ό,τι δεν ήθελαν να θυμούνται. Γι΄αυτό και οι άνθρωποι δεν την έβλεπαν, οι περισσότεροι στην εφημερίδα που δούλευε ούτε το όνομά της δεν ήξεραν.
Μια μέρα την ειδοποίησαν πως ο άντρας της πέθανε ανοιχτά της Σομαλίας, ήταν μεγάλος σε ηλικία, μετρούσε λίγα ένσημα για να βγει στη σύνταξη. Όμως δεν πρόλαβε. "Μαζί στη ζωή, μαζί και στο θάνατο" είπε η γυναίκα, και σαν κραυγή που σβήνει και πνίγεται στη σιωπή των ανθρώπων, έπεσε στη θάλασσα.
Στην εφημερίδα την άλλη μέρα έγραψαν: "πτώμα γυναίκας, αγνώστων λοιπών στοιχείων, εντοπίστηκε τις πρωινές ώρες ανοιχτά του Αλίμου...". Και ζήσαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα και μια άλλη γυναίκα καθαρίζει τώρα τις βρωμιές των ανθρώπων. Να μην ήταν αλήθεια τα παραμύθια...
Το χαρακτικό είναι του Karl Schmidt-Rottluff
3 σχόλια:
Πόσοι άνθρωποι 'αγνώστων στοιχείων' περνούν από τη ζωή μας...
Οπως κι εμείς για κάποιους άλλους θα είμαστε αόρατοι.
Φιλάκια:))
Ωραίος ο Schmidt, αλλά η ιστορία είναι δικιά σου; Αν ναι, μου άρεσε, πολύ καλή! Αλλά αν όχι, τότε; :)
@Serenata: Ευχαριστώ!
@Alex: Κάθε ιστορία είναι δικιά μας όσο δικαιούται να είναι...
Πάντως είναι και κάτι που συνέβη αυτές τις μέρες στη δουλειά μου
Δημοσίευση σχολίου