Στη μνήμη μου κάποιες στιγμές

Στη μνήμη μου κάποιες στιγμές ανοίγει μια μπαλκονόπορτα, ίσως με κάποιο τραγούδι της Αρλέτας που ξαφνικά θα παίξει το ραδιόφωνο και βγαίνω σε ένα μικρό τραυματισμένο μπαλκόνι και είναι νύχτα κι ο δρόμος είναι φωτισμένος με αυτές τις πορτοκαλί λάμπες και δεν περπατάει κανείς τα αυτοκίνητα κοιμούνται και είναι αρχή του χειμώνα τα δέντρα κρατούν ακόμη τα περισσότερα φύλλα τους όμως κάνει ψύχρα και είμαι γυμνός με χαϊδεύει η ασημόσκονη του φεγγαριού κι ο χρόνος κρατάει την ανάσα του κι όλοι γύρω κοιμούνται μέσα στα όνειρά τους είμαι το κέντρο της πόλης ανυπεράσπιστος στον έρωτα μου και γι’ αυτό παντοδύναμος με ένα τσιγάρο στο χέρι κι ύστερα στο στόμα κι ύστερα πέρασαν τα χρόνια κι η στάχτη είναι παντού γύρω και μέσα μου. Του τσιγάρου η στάχτη. Γύρω και μέσα μου.

***

ο πίνακας είναι του Matteo Massagrante