Ποίημα της Κικής για τον αδερφό της

Ξέρεις, της είπε,
Μου λείπει ο αδερφός μου

Όταν ήμασταν παιδιά
Όπου έβλεπες σκόνη
Ήταν κι ο Γιώργος εκεί
Και τώρα στη σκόνη του γερασμένου μου μυαλού
Πάλι αυτός είναι
Να παρακολουθεί τις αντίπαλες παρατάξεις
Και να παρεμβαίνει
Υπέρ του αδυνάτου
Δίκαιου ή αδίκου δεν έχει καμία σημασία
Και πάω να τον βρω
Και χάνομαι στην ασάφεια του αόρατου
Και δεν βρίσκω κανέναν εκεί
Καλή μου
Και κάθομαι και περιμένω

Να με υπερασπιστεί