Πριν λίγες μέρες επισκεφθήκαμε οικογενειακώς τις Μυκήνες. Ο γιος μας (9 χρόνων) ήταν ενθουσιασμένος: κάστρα, πολεμίστρες, πολεμιστές, ασπίδες, βασιλιάδες,... όλα τα ενδιαφέροντα στοιχεία του αγορίστικου σύμπαντος. Η Στέλλα (3.5 χρόνων) μάλλον αδιάφορη με όλα ετούτα χαιρόταν απλά τη βόλτα. Μέχρι που πριν μπούμε στο λεγόμενο τάφο του Αγαμέμνονα άκουσε τα τζιτζίκια. Οπότε ο ενθουσιασμός πολλαπλασιάστηκε και θυμήθηκε το τραγούδι του Κόκοτου (σε ποίηση του Ελύτη) γι' αυτά. Ο θολωτός τάφος είχε ωραία ακουστική, οπότε εκείνη απολάμβανε να το τραγουδάει δυνατά: "... ζει και ζει και ζει και ζει ο βασιλιάς ο ήλιος ζει..."
Περίεργο τραγούδι να τραγουδάει κανείς σε έναν βασιλικό τάφο, σκέφτηκα. Και χαμογέλασα στην ιδέα πως θα μπορούσε κάπως να μας ακούσει αυτή η δόλια η Κλυταιμνήστρα που τον έσφαξε και να μας αρχίσει στο κυνηγητό έξαλλη που αποκαλύψαμε πως εκείνος επιβίωσε....
11 σχόλια:
Το ρεπερτόριο της Στέλλας είναι απίστευτο!
Άδικο είχε; (η Κλυταιμνήστρα)
@Τσαλαπετεινός: οικογενειακό μας.... :)
@Νέφοσις: ήμουν σίγουρος ότι κάποια θα αντιδράσει... η αρχική βέρσιον του κειμένου χαρακτήριζε την Κλυταιμνήστρα "σκύλα". Μου φάνηκε σοβινιστικό και το άλλαξα σε "δόλια". Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες της πραγματικής έριδας μεταξύ τους.... τι να σου πω... να τα μπλέκεις με άλλον επειδή σου έσφαξαν το παιδί.... δεν είναι και πολύ πειστικό...
1) Και οι σκύλες έχουν δικαιώματα.
2) Δεν ήταν μόνο το παιδί. Ήταν και κάτι Χρυσηίδες/Βρισηίδες(μέχρι Δημουλίδες)
3) Μέχρι και οι Θεοί, τον Αίγισθο θεωρούσαν απαράδεκτο. Η Κλυταιμνήστρα είχε ελαφρυντικά.
4) Ο Αγαμέμνονας δεν ήταν κανένας γλυκούλης.
5) Όλο για τραγούδια διαβάζουμε και τραγούδια δεν ακούμε.
Τα τραγούδια τα λέει ο Γιώργος στις διαδηλώσεις, όχι στις ταβερνιάσεις. Μάλλον και η Στέλλα κάτι έχει πάρει απ' τον μπαμπά, και εκτός που αγαπάει τους τζίτζικες... άδει με πολιτκό περιεχόμενο!
Για αρχαιολογίνα την βλέπω με τέτοια τραγούδια σε τέτοια μέρη ;)
@Nefosis: 1) Έχουν. Δεν έχουν;
2)Για τη Δημουλίδου δεν το ήξερα- όχι ότι μου κάνει εντύπωση...
3)έτσι είπαν οι άνθρωποι για τους θεούς. Κανείς όμως στ' αλήθεια δεν τους ρώτησε τι πίστευαν γι' αυτή την ιστορία. Πόσο μάλλον αν διατήρησαν την ίδια άποψη και τους αιώνες που ακολούθησαν.
4)Αντράκλα με τα όλα της ήταν. Γι' αυτό έφαγε το κεφάλι του.
5)Στα ριζίτικα είμαι πολύ καλός.
@Εύη Βουλγαράκη-Πισίνα: Θα σε θυμηθώ όταν έρθει η ώρα της κρίσης :)
@γρηγόρης στ.:... και θα προκόψει... (πάντως κάτι ανθρωπόμορφα αγγεία που είδαμε στις Μυκήνες με εντυπωσίασαν... πόσα όμορφα πράγματα έχουν τα μουσεία...)
Έχω (φυσικά) κάτι να σου συστήσω σχετικά, αλλά ως βιβλιοθηκάριος θα με καταλάβεις: Χένρυ Μίλλερ, Ο κολοσσός του Μαρουσιού, κεφάλαιο για τις Μυκήνες και τον Λιούις Άρμστρονγκ.
Ξανβαπερνάω, διαβάζω προσεκτικά και τί να δω: δεν χαρακτήριζες "δόλια" (ταλαίπωρη) την Κλυταιμνήστρα όπως αρχικά νόμιζα, αλλά φυσικά "δόλια" (δολερή)
Τελικά την καλύτερη λέξη χρησιμοποίησες!
@Δύτη με εκπλήσσεις πάντα, η μνήμη σου θα πρέπει να είναι τερατώδης- θα σου άξιζε να είσαι βιβλιοθηκάριος φίλε.
Έψαξα και το βρήκα στη βιβλιοθήκη το βιβλίο. Διαβάζω το κεφάλαιο για τις Μυκήνες. Έχεις δίκιο. Εντυπωσιακή η σύγκριση που κάνει ο Αμερικάνος μεταξύ Μυκηνών και Επιδαύρου. Ο τόπος γεννάει παρόμοιες σκέψεις, κείμενα πάνω στις ίδιες ιδέες, λες και δεν είναι ερείπια οι Μυκήνες, αλλά προαιώνιες και διαρκείς ιδέες που αυτές επισκέπτεσαι και συναντάς...
"... Νιώθω σαν κατσαρίδα που σέρνεται ανάμεσα σε ξεχαρβαλωμένα μεγαλεία..."... "ο ποιητής είναι πάντα καθυστερημένος χίλια χρόνια και θεόστραβος. Ο βοσκός είναι αιώνιος, ένα πνεύμα δεμένο με τη γη, ένας καταφρονετής..." ... "Μόνο ο Αγαμέμνων είναι εκεί. Το σώμα διαλύθηκε όταν έβγαλαν τη νεκρική μάσκα από το πρόσωπό του. Μα είναι εκεί, γεμίζει τη νεκρική κυψέλη, πλημμυρίζει τα χωράφια, ανασηκώνει λίγο πιο ψηλά τον ουρανό..."
"
@Τσαλαπετεινός: πανούργα, μακριά από εμάς :0
Δημοσίευση σχολίου