στην Κ.
είναι η ζωή μου μια εκδρομή με το παλιό αυτοκίνητο απόγευμα και τα δέντρα στην άκρη του δρόμου τρέχουν μαζί μας και στο ραδιόφωνο ακούγεται ένα τραγούδι για τον έρωτα και είναι ένα άχρονο καλοκαίρι και ο αέρας από τ' ανοιχτό παράθυρο χαϊδεύει τα κορμιά μας και στη άκρη του κόσμου ματώνει νικημένος ο ήλιος
είναι η ζωή μου μια εκδρομή με το παλιό αυτοκίνητο και οι φωνές των ανθρώπων χάνονται πίσω - και οι σιωπές τους - τρέχουμε μέσα στη μέρα που σβήνει εμείς με κόκκινα πρόσωπα και με θυμάρι στα μαλλιά μας κι ένα τσιγάρο αναμμένο στα χείλη μας σαν τις λέξεις που χάνονται αλλά επιμένουν να καίνε
είναι η ζωή μου μια εκδρομή συνοδηγός δεν ορίζω κατεύθυνση ούτε ταχύτητα ούτε προορισμό (πώς θα μπορούσα;) μόνο που αιχμαλωτίζω μέσα μου τον ήλιο που σβήνει και τις λέξεις που χάνονται αλλά επιμένουν
δεν πειράζει που τελειώνει η μέρα - είναι ωραία η διαδρομή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου